From Wikipedia, the free encyclopedia
O nó suevo (alemán: Suebenknoten) é un peiteado masculino histórico atribuído ó pobo xermánico dos suevos. O nó é descrito por Tácito na súa obra Xermania, tamén aparece na arte, en representacións dos pobos xermánicos e en corpos momificados de pantanos.
Segundo a Xermania de Tácito, os guerreiros suevos peiteaban o seu cabelo cara a atrás ou aos lados e atábano nun nó, co suposto obxectivo de semellar meirandes e máis impoñentes no campo de batalla. Tácito tamén fala de que este estilo espallouse entre os guerreiros máis novos das tribos xermánicas veciñas, mentres que entre os suevos, o nó era levado polos homes vellos como un símbolo de status, que "distingue ós homes libres dos escravos", sendo os nós máis artísticos levados polos nobres máis poderosos.[1]
Os nós suevos foron descubertos en varios corpos conservados en pantanos:
No ano 2000, na costa do Mar Báltico en Czarnowko, preto de Lębork, Polonia, atopouse un caldeiro de bronce que representaba a homes levando o nó suevo.[4]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
