Monomotapa

Monomotapa foi un reino medieval (comezos século XV-1629) localizado entre os ríos Zambezi e Limpopo, nos actuais estados de Cimbabue e Mozambique, a súa capital era Gran Cimbabue. O nome polo que se coñece ao reino déronllo os portugueses, derivado de Mwene Mutapa, como se denominaba ao territorio que controlaba o monarca.

Monomotapa

Wene we Mutapa (sn)
Localización
20°19′S 30°54′L
Poboación
Lingua usada	Lingua shona Lingua kalanga
Datos históricos
Precedido por	Reino do Zimbabwe (pt)
Creación	1430
Disolución	1760

Restos de Gran Cimbabue.

O reino estableceuse no século XV ao emigrar os karanga desde o sur que se estableceron na meseta que se estende entre os ríos Zambezi e Limpopo, de clima saudable e con importantes xacementos de ouro e cobre. Monomotapa chega ao cénit do seu poder por volta de 1440 grazas ao comercio de ouro que realizan as carabanas árabes e swahilis a través do porto de Sofala.

A chegada dos portugueses á costa a comezos do século XVI significou o declive de Monomotapa, no ano 1629 o rei monomotapa asinou un tratado de vasalaxe cos portugueses.

Economía e sociedade

A base da economía da poboación era a agricultura baixo o sistema de estivada, cultivábase fundamentalmente sorgo e millo miúdo e algo de iñame e arroz que chegaba a través da costa. A gandería bovina tiña tamén grande importancia e era o elemento básico do comercio. Pero a riqueza do reino proviña das minas de ouro, os mineiros daban unha parte do ouro extraído ao rei e aos ncoses (grandes señores) a cambio de gando. Este ouro empregábase para adquirir bens de prestixio aos comerciantes da costa.

A unidade básica na que se organizaba a sociedade era a aldea, os seus habitantes compartían un devanceiro común, o seu xefe era o mukuru que representaba á aldea diante o muzinda, gran señor membro da aristocracia militar. No cumio da sociedade estaba o soberano, rei divino que tiña como función a a pervivencia colectiva do pobo.