Magnitude aparente

A magnitude aparente (m) dunha estrela, planeta ou outro corpo celeste é unha medida do seu brillo aparente, é dicir, a cantidade de luz que se recibe do obxecto. Mentres que a cantidade de luz recibida depende realmente do ancho da atmosfera, as magnitudes aparentes normalízanse a un valor que terían fóra da atmosfera. Nótese que o brillo aparente non é igual ao brillo real (un obxecto extremadamente brillante pode aparecer absolutamente débil se está lonxe). A relación na cal o brillo aparente cambia, mentres que a distancia dun obxecto aumenta, é calculada pola lei da inversa do cadrado. A magnitude absoluta, M, dun obxecto, é a magnitude aparente que tería se estivese a 10 parsecs.

Véxase tamén

• Magnitude absoluta
• Clasificación estelar