Gerardo Iglesias

Gerardo Iglesias Argüelles, nado en La Cerezal (Mieres, Asturias) o 29 de xuño de 1940, é un político español, actualmente retirado.

Gerardo Iglesias

Nome orixinal	(es) Gerardo Iglesias Argüelles
Biografía
Nacemento	29 de xuño de 1945 (79 anos) La Cerezal, España
Deputado no Congreso dos Deputados
10 de xullo de 1986 – 2 de setembro de 1989 Lexislatura: III lexislatura de España Circunscrición electoral: Circunscrición electoral de Madrid Electo en: Eleccións Xerais 1986 en España
Coordinador xeral de Esquerda Unida
1986 – 1989 – Julio Anguita →
Secretario xeral do Partido Comunista de España
10 de decembro de 1982 – 21 de febreiro de 1988 ← Santiago Carrillo Solares – Julio Anguita →
Actividade
Lugar de traballo	Madrid
Ocupación	sindicalista, político, mineiro
Partido político	Partido Comunista de España Izquierda Unida
Membro de	Comisións Obreiras

De familia antifranquista comprometida, durante os anos 1950, sendo aínda un cativo, tivo que asistir a como a Garda civil torturaba o seu pai por apoiar os maquis.

Vida política

Afiliouse á Xuventude Comunista con apenas 16 anos, en 1961, pasando logo a militar no Partido Comunista de España (PCE), colaborou coa formación das Comisións Obreiras, polo que sería encarcerado en varias ocasións durante o réxime franquista.

A primeira destas detencións tivo lugar no 1962 co gallo da gran folga mineira en Asturias. Ao ano seguinte, sería elixido membro do Comité Central do PCE de Asturias

No 1966 xunto con outros membros de CCOO foi detido e condenado a 4 anos e 6 meses de cárcere. No 1973 foi elixido membro do Comité Federal do PCE, e posteriormente foi detido novamente, pasando un ano no cárcere.

Na Asemblea Xeral de Barcelona, no 1976 resultou elixido secretario xeral de CCOO en Asturias. Dous anos despois, na III Conferencia Rexional, foi elixido secretario xeral do PCA. Foi reelixido membro do Comité Federal do PCE no IX Congreso, pasando a formar parte do Comité Executivo do dito partido.

Ao longo dos anos 80, produciuse no seo do PCE o enfrontamento entre os sectores eurocomunistas, liderado polo secretario xeral Santiago Carrillo, e o sector renovador, ao que pertencían entre outros Gerardo Iglesias e Dolores Ibárruri. Como resultado deste enfrontamento, Santiago Carrillo dimitiu en novembro do 1982, sucendéndoo no cargo Gerardo Iglesias, representando así o fracaso da liña eurocomunista que culminaría coa expulsión de Santiago Carrillo no 1985.

Como secretario xeral do PCE, promoveu, a partir da plataforma anti-OTAN, a creación de Izquierda Unida no 1986, da que foi primeiro Coordinador Xeral. Nas eleccións xerais dese ano foi candidato á presidencia do goberno, sendo elixido deputado por Madrid.

No XII Congreso do PCE (1988), renunciou á secretaría xeral, sucedéndoo no cargo Julio Anguita. Tras isto, retirouse completamente da vida política para volver a traballar na conca mineira asturiana.

En setembro de 2011 Gerardo Iglesias publicou o seu primeiro libro, Por qué estorba la memoria, editado por Madera Noruega Editores. Nel, Iglesias realiza un percorrido pola historia dos maquis en Asturias durante a Guerra Civil e ata que morre o derradeiro dos guerrilleiros acosado no monte. Son 22 relatos reais e desgarradores sobre os maquis asturianos e as súas familias e unha alegación contra o esquecemento no que non faltan críticas aos dirixentes do PCE, entón no exilio, nin aos políticos actuais.

Predecesor: Santiago Carrillo	Secretario Xeral do PCE  1982 - 1988	Sucesor: Julio Anguita
Predecesor: Fundación de IU	Coordinador Xeral de IU  1986 - 1988	Sucesor: Julio Anguita

Obras

• Por qué estorba la memoria (2011)