Estolón
From Wikipedia, the free encyclopedia
En botánica, estolón é un rebento lateral, normalmente magro, que agroma na base do talo dalgunhas plantas herbáceas e que medra horizontalmente a rentes do chan, de xeito perpendicular ao chan ou subterránea (rebento de raíz). Teñen entrenós longos e curtos alternados que xeran raíces adventicias. Son moi coñecidos os estolóns das amorodeiras, os trevos e os clorofitos ou grabatiñas.[1] A separación destes segmentos enraizados dá lugar a plantas fillas.[2]


Notas
Véxase tamén
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.