Eduardo Aunós

Eduardo Aunós Pérez, nado en Lleida o 8 de setembro de 1894 e finado en Lausana o 25 de setembro de 1967, foi un político catalán.

Eduardo Aunós

Biografía
Nacemento	8 de setembro de 1894 Lleida, España
Morte	25 de setembro de 1967 (73 anos) Lausana, Suíza
Procurador en Cortes
3 de xullo de 1964 – 25 de setembro de 1967 Lexislatura: VIII lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
31 de maio de 1961 – 6 de xuño de 1964 Lexislatura: VII lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
16 de maio de 1958 – 18 de abril de 1961 Lexislatura: VI lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
14 de maio de 1955 – 14 de abril de 1958 Lexislatura: V lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
14 de maio de 1952 – 13 de abril de 1955 Lexislatura: IV lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
13 de maio de 1949 – 5 de abril de 1952 Lexislatura: III lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
12 de maio de 1946 – 4 de maio de 1949 Lexislatura: II lexislatura das Cortes franquistas
Ministro de Xustiza de España
11 de xuño de 1943 – 11 de decembro de 1945 ← Esteban de Bilbao Eguía – Raimundo Fernández Cuesta (pt)  →
Procurador en Cortes
16 de marzo de 1943 – 24 de abril de 1946 Lexislatura: I lexislatura das Cortes franquistas
Ministro de Traballo, Migracións e Seguridade Social de España
7 de febreiro de 1924 – 7 de xaneiro de 1930 ← Juan Flórez Posada – Pedro Sangro y Ros de Olano (pt)  →
Deputado no Congreso dos Deputados
6 de marzo de 1918 – 6 de abril de 1918 ← Emili Riu i Periquet (en) – Daniel Riu i Periquet (en)  →
Actividade
Lugar de traballo	Madrid
Ocupación	diplomático, político
Partido político	Lliga Regionalista Falange Española Renovación Española Falange Española Tradicionalista y de las JONS
Membro de	Real Academia de Xurisprudencia e Lexislación (1947–1967) Real Academia de Ciencias Morais e Políticas (1944–1967) National Council of the Movement (en) Real Academia Europea de Doutores
Obra
Obras destacables (1940-1969) Q8342970
Familia
Pai	Eduard Aunós i Cau
Premios
(1961)  Gran Cruz do Mérito Militar con distintivo branco (1945)  Gran Cruz da Orde de San Raimundo de Peñafort (1945)  Gran Cruz da Orde de Carlos lll (1944)  Gran Cruz da Orde de Cisneros (1929)  Gran Cruz da Orde de Isabel a Católica
Descrito pola fonte	Diccionario Akal de Historiadores españoles contemporáneos (2002) (en) , (sec:Aunós Pérez, Eduardo, p.92-93)

Traxectoria

Descendente de políticos de orixe aranesa, estudou dereito en Madrid e militou na Lliga Regionalista, pola que foi elixido deputado a Cortes en 1916 e foi secretario de Francesc Cambó no Ministerio de Fomento.

Durante a ditadura de Primo de Rivera foi ministro de traballo, comercio e industria (1927-1930). Admirador do réxime fascista italiano, tentou imitar o seu sistema corporativo coa creación dun Código de Traballo (1926) e a Organización Corporativa Nacional (1928). Tras a caída de Primo de Rivera tentou formar un Partido Laborista a semellanza do Partido Fascista italiano que careceu de apoios.

Logo da proclamación da República marchou ao exilio a París, colaborou na revista Acción Española e entrou en Renovación Española. En 1937 ingresou en Falange Española de las JONS como xefe do partido en Francia e tras a unificación foi membro da Xunta Política da FET y de las JONS.

Embaixador en Bélxica (1939-1940) e a Arxentina (1942-1943), foi ministro de xustiza entre 1943 e 1945.

Obras

• 1928: Problemas de España.
• 1929: Estudios de Derecho Corporativo.
• 1941: Itinerario de la España Contemporánea.
• 1948: Biografía de Venecia.
• 1952: Los viñadores de la última hora.
• 1955: Guía de París para españoles.