Celta Q

Chámase celta Q a un número de linguas célticas faladas na antigüidade e na actualidade que presentan como trazo característico a conservación do fonema indoeuropeo *k^w como tal (aínda que despois se deron procesos de deslabialización nas linguas particulares):

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Celta (homónimos).

Así do indoeuropeo *k^wetwor temos o irlandés antigo ceth(a)ir, feminino cethéoir.

Así, entre as linguas faladas hoxe, formarían parte deste grupo as linguas goidélicas das linguas célticas insulares: irlandés, gaélico escocés e manx. Entre as linguas xa extintas estarían o celtibérico e o galaico

O feito da conservación do arcaísmo non evidencia unha particular relación entre estas linguas, non sendo polo feito de seren todas elas célticas.

Véxase tamén

Bibliografía

• McCone, K. (1996). Towards a Relative Chronology of Ancient and Medieval Celtic Sound Change. Maynooth: Department of Old and Middle Irish, St. Patrick's College. ISBN 0-901519-40-5.
• Schmidt, K. H. (1988). "On the reconstruction of Proto-Celtic", in G. W. MacLennan: Proceedings of the First North American Congress of Celtic Studies, Ottawa 1986. Ottawa: Chair of Celtic Studies, 231–48. ISBN 0-09-693260-0.

Outros artigos

• linguas célticas
• celta P