Catalán oriental

O catalán oriental (català oriental) ou bloque oriental do catalán é o conxunto de dialectos do catalán falados no leste de Cataluña (provincias de Xirona e Barcelona e leste da de Tarragona), na Cataluña do Norte, nas Illas Baleares e na cidade sarda de L'Alguer.

Bloques dialectais do catalán.

Características xerais

A característica máis notable destes dialectos, a diferenza dos do catalán occidental, é a neutralización en vogais átonas, é dicir, o paso de ‹a› e ‹e› átonas a [ə] (excepto en l'Alguer onde evolucionou a /a/) e o de ‹o› átona a [u] (excepto na illa de Mallorca).

Dialectos

Forman parte do bloque oriental os seguintes dialectos:

BLOQUE ORIENTAL Catalán setentrional Rosellonés (do Rosellón) Capcinés (da comarca do Capcir) Setentrional de transición Catalán central Salat (da Costa Brava) Barcelonés (de Barcelona) Tarragonés (de Tarragona) Xipella (das comarcas do Alt Urgell, Segarra e Conca de Barberà) Balear Mallorquino (de Mallorca) Menorquino (de Menorca) Eivisenco (de Eivissa e Formentera) Mallorquino de Tàrbena e a Vall de Gallinera Alguerés (da cidade italiana de L'Alguer)

Bibliografía

• Badia i Margarit, A.M. (1984). Biblioteca d'Estudis i Investigacions, ed. Gramàtica Històrica Catalana (en catalán). ISBN 84-7502-111-5.
• Veny, Joan (2002) [Primeira edición 1982]. «Síntesi de dialectologia». Els parlars catalans (en catalán) (13ª edición). Palma de Mallorca: editorial Moll. ISBN 84-273-1038-2.