Caldeira

Unha caldeira é un mecanismo deseñado para transmitir a calor xerada mediante a combustión dun combustible a un fluído portador. Adoita ser utilizado no campo da calefacción ou para quentar auga. Os combustibles máis utilizados para este proceso son carbón, biomasa, gasóleo C, fuel-oil, gas natural, butano e propano.

Caldeira de gasóleo.

Descrición

Unha caldeira de calefacción consta dun fogar, onde se queima o combustible, e un intercambiador onde a calor producida pola combustión transmítese ao fluído caloportador, que o leva aos emisores ou elementos terminais. Cando é necesario o uso dun queimador (para combustibles fluídos), o conxunto de caldeira e queimador chámase xerador.

Clasificación

As caldeiras clasifícanse en varios tipo segundo as seguintes características:

• A súa colocación: mural ou de pé.
• A xestión de produtos de combustión: tiro natural ou de tiro forzado.
• A xestión do comburente: cámara estanca ou aberta.
• Presión do fogar: presión atmosférica, en depresión ou en sobrepresión.
• Rendemento enerxético: estándar, de baixa temperatura ou de condensación.
• Combustible utilizado: biomasa, carbón, gasóleo C ou butano, propano e gas natural.
• Servizo: só calefacción, auga quente sanitaria ou os dous servizos (mixta).
• Fluído caloportador: auga, auga sobrequentada ou vapor.

Sistemas de acumulación

Para grandes demandas de auga quente sanitaria utilízanse caldeiras con interacumulador ou cun depósito incorporado como por exemplo o Termoacumulador de gas.