Arnor

Arnor, que en sindarin significa «terra do rei», (tamén coñecido como o Reino do Norte) é un reino ficticio do universo imaxinario de J. R. R. Tolkien. Fundado por Elendil o Alto tralo afundimento da illa de Númenor. O reino, que se estendía ó oeste da Terra Media e ocupaba case todo Eriador, limitaba ó norte co reino de Angmar e a baía de xeo de Forodwaith, ó oeste coas Montañas Azuis, ó leste coas Montañas Bretemosas e ó sur co río Gwathló.

Arnor
Legendarium de J. R. R. Tolkien
Escudo de Arnor.
Arnor (vermello) na Terra Media, Terceira Idade 861.
Primeira aparición	O Señor dos Aneis
Información
Tipo	Reino norteño dos numenorianos no exilio
Gobernante	Reis de Arnor
Localización	Norte da Terra Media
Lugares	Capital: Annúminas
Outros nomes	O reino do norte

A capital do reino era Annúminas, onde se atopaba o cetro de Annúminas, símbolo do poder dos reis de Arnor, unha das palantír e o Anel de Barahir. Outros lugares importantes eran Emyn Beraid, Fornost, Prebe, Tharbad e Amon Sûl.

Houbo oito reis en Arnor, antes de que as liortas entre irmáns pola sucesión ó trono ocasionaran a división do reino en tres: Arthedain, Cardolan e Rhudaur. Estes tres reinos foron asolados polas tropas de Angmar, cuxo rei era o Rei Bruxo de Angmar, señor dos Nazgûl.

Trala Guerra do Anel e a coroación de Aragorn como rei do Reino Unificado, o reino empezou a súa reconstrución.