Tarxeta perforada
From Wikipedia, the free encyclopedia
A tarxeta perforada ou simplemente tarxeta é unha lámina feita de cartolina que contén información en forma de perforacións segundo un código binario. Estes foron os primeiros medios utilizados para ingresar información e instrucións a unha computadora nos anos 1960 e 1970. As tarxetas perforadas foron usadas con anterioridade por Joseph Marie Jacquard nos teares da súa invención, de onde pasou ás primeiras computadoras electrónicas. Coa mesma lóxica utilizáronse as cintas perforadas.
Posteriormente as tarxetas perforadas foron substituídas por medios magnéticos e ópticos de ingreso de información. Con todo, moitos dos dispositivos de almacenamento ópticos, por exemplo o CD-ROM, tamén se basean nun método similar ao usado polas tarxetas perforadas, aínda que por suposto os tamaños, velocidades de acceso e capacidade dos medios no século XXI non admiten comparación cos antigos medios de mediados do século XXX.