A das estrelitziáceas (Strelitziaceae) é unha familia de plantas herbáceas, rizomatosas da orde das zinxiberales, propias das rexións tropicais e suutropicais de Suramérica, África mridional e Madagascar.
| Estrelitiáceas Strelitziaceae | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) Strelitzia reginae | |||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Xéneros | |||||||||||||
| |||||||||||||
A familia comprende tres xéneros.
Descrición
Son plantas herbáceas perennes, aínda que algunhas especies poden desenvolver pseudocaules debido a vaíñas foliares endurecidas (como Ravenala madagascarensis) co que o hábito sería dunha árbore.
Os caules subterráneos son rizomatosos (ramificados dicotomicamente polo menos algúns), os caules aéreos son decumbentes e herbáceos ou arborescentes e con textura de leñosa.
A raíz primaria está ben desenvolvida. As raíces presentan vasos amplos distribuídos todo ao longo do corte transversal e agrupacións de floema na medula. Posúen estomas policíticos.
As follas son dísticas, envaiñadoras, pecioladas, simples, con venación penniparalela (veas fusionadas na marxe). O pecíolo posúe moitos arcos ou canais de aire.
A inflorescencia pode ser terminal ou axilar, un tirso con dunha a moitas cimas monocásicas, cada unha cunha bráctea grande e espatácea. Poden presentar unha grande inflorescencia (como Phenakospermum guianense) ou varias laterais e con frecuencia longamente pedunculadas.
As flores son hermafroditas, zigomorfas, epíxinas,[2] con brácteas.
O perianto ten 3+3 tépalos, os 3 externos libres, os 3 internos soldados, os internos desiguais (o interno medio máis pequeno que os laterais), ás veces tépalos internos conniventes.
O androceo está formado por 5 estames (ou 6 en Ravenala). As anteras son basifixas, de dehiscencia lonxitudinal, e con dúas tecas.
O xineceo consta de 3 carpelos soldados, e ovario ínfero; o carpelo medio é anterior, trilocular, con numerosos primordios seminais por carpelo. o estilo é filiforme, a placentación é axilar, os óvulos son anátropos, bitégmicos.
Hai nectarios nos septos dos ovarios.
O froito é unha cápsula loculicida. As sementes teñen arilo, endosperma rico en amidón e perisperma con menos amidón.
Presentan fenilfenalenonas c corpos de SiO2 máis ou menos esféricos.
Taxonomía
A familia foi recoñecida polo APG II en 2003,[3] e confirmada no APG III en 2009[4]. O Linear APG III, nese mesmo ano, asignoulle o número de familia 82.
A familia conta con 3 xéneros sensu Royal Botanic Gardens, Kew, coas especies que se relacionan a continuación:
Familia Strelitziaceae
- Xénero Strelitzia Aiton.
- Strelitzia augusta (= Strelitzia alba).
- Strelitzia caudata.
- Strelitzia humilis.
- Strelitzia juncea.
- Strelitzia nicolai.
- Strelitzia reginae.
- Xénero Phenakospermum Endl.
- Phenakospermum guianense.
- Xénero Ravenala Adans.
- Ravenala madagascarensis.
Ecoloxía
Encóntranse en rexións tropicais de Suramérica, sur de África e Madagascar.
As flores son polinizadas por insectos, aves (Strelitzia) ou lémures (Ravenala).
Evolución
O grupo troncal Strelitziaceae data de hai uns 78 millóns de anos. A diverxencia dentro do grupo corona data de hai uns 59 millóns de asos (Janssen & Bremer 2004).[5]
Estudouse moito a polinización dentro do grupo, pero aínda así non está claro cal sería a condición plesiomórfica (ver, por exemplo, Kress et al. 1994).[6]
Importancia económica
Algunhas especies teñen cultivares utilizados como plantas ornamentais, por exemplo a ave do paraíso (Strelitzia reginae) e a árbore ave do paraíso (Strelitzia nicolai).
Notas
Véxase tamén
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
