Polieno (química)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Os polienos son compostos orgánicos poliinsaturados que conteñen polo menos tres enlaces carbono-carbono dobres e simples alternantes. Estes dobres enlaces carbono-carbono interaccionan mediante conxugación orixinando algunhas propiedades ópticas pouco comúns. Relacionados con polienos están os dienos, que teñen só dous enlaces dobres e simples alternantes.
Os seguintes polienos utilízanse como antibióticos para humanos: anfotericina B, nistatina, candicidina, pimaricina, metil partricina e tricomicina.[1]