Piedad Córdoba
política colombiana From Wikipedia, the free encyclopedia
política colombiana From Wikipedia, the free encyclopedia
Piedad Esneda Córdoba Ruíz, nada en Medellín o 25 de xaneiro de 1955 e finada ibídem o 20 de xaneiro de 2024, foi unha avogada e política colombiana.[1]
 | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 25 de xaneiro de 1955  Medellín, Colombia |
| Morte | 20 de xaneiro de 2024 (68 anos) Medellín, Colombia |
 Senador de Colombia | |
| | |
| Datos persoais | |
| Residencia | Bogotá |
| País de nacionalidade | Colombia |
| Educación | Universidade Pontificia Bolivariana Pontificia Universidade Xaveriana |
| Actividade | |
| Ocupación | política , avogada , activista |
| Partido político | Partido Liberal Colombiano |
| Lingua | Lingua castelá |
Familia | |
| Fillos | Juan Luis Castro Córdoba |
 | |
Foi membro do Partido Liberal durante toda a súa vida política e líder do movemento Poder Ciudadano Siglo XXI, situado na á esquerda do seu partido. Como congresista traballou principalmente polos dereitos da muller, as minorías étnicas e sexuais (sociedade LGBT) e os dereitos humanos.[2][3]
Foi Senadora da República dende 1994 até a súa destitución no 2010, logo de que a Procuradoría Xeral da Nación, na cabeza de Alejandro Ordóñez, a acusase de colaboración coas FARC, no denominado «Caso Piedad Córdoba».[4] O 27 de setembro de 2010 foi inhabilitada en primeira instancia por un período de 18 anos para exercer calquera cargo público na República de Colombia. Porén, logo dunha longa investigación, o 11 de outubro de 2016 o Consello do Estado retirou ambas as inhabilidades por falta de probas sobre os supostos vínculos da exsenadora coa guerrilla das FARC decisión que lle devolve a Piedad Córdoba a posibilidade de ocupar cargos públicos e de elección popular.[5]
En agosto de 2007 Córdoba involucrouse no tema do acordo humanitario entre as FARC e o goberno do presidente Álvaro Uribe autorizada polo goberno do cal era opositora, durante a súa mediación logrou, xunto co presidente venezolano Hugo Chávez, a liberación unilateral de 6 secuestrados que permaneceron en poder das FARC durante varios anos. Debido ás súas posicións políticas recibiu múltiples críticas e unha percepción negativa en varios sectores da opinión pública, mentres outros sectores apoiaron a súa xestión pola cal en 2008 foi nomeada ó Premio Príncipe de Asturias da Concordia.[6][7]
Córdoba continuou traballando pola liberación dos secuestrados e logrou convocar a un grupo de intelectuais de varios países para iniciar un diálogo epistolar coa cúpula das FARC.[8] Grazas ó intercambio epistolar, as FARC responderon os pronunciamentos de Córdoba e o seu grupo Colombianos e Colombianas pola Paz e decidiron liberar unilateralmente a tres policías e un soldado e ós últimos dous reféns políticos que permanecían no seu poder. Para a operación da liberación, levada a cabo en febreiro de 2009, a senadora contou co apoio do CICR e o goberno do Brasil, así como coa autorización do goberno colombiano.[9] Por estes actos, o Premio Nobel da Paz Adolfo Pérez Esquivel propuxo publicamente, e de maneira formal ante o Comité do premio Nobel en Oslo, o nome de Córdoba como candidata ó Premio Nobel da Paz 2009.[10] A senadora declarouse non merecedora do premio, aínda que o seu nome figurou entre os favoritos para obtelo.[11][12] Finalmente o premio recaeu no Presidente dos Estados Unidos Barack Obama.
En 2017, Córdoba anunciou oficialmente a súa intención de postularse para presidenta en 2018.[13]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
