Oposición de esquerda
From Wikipedia, the free encyclopedia
A historicamente denominada oposición de esquerda (en ruso: Левая оппозиция, Levaya oppozitsia) foi unha facción informal dentro do Partido Comunista da Unión Soviética entre 1923 e 1927, encabezada de facto por Lev Trotski. Na pugna de poder aberta entre as principais figuras do Partido tras a enfermidade e morte de Lenin, esta oposición agrupou os asinantes da Declaración dos 46 fronte á troika conformada por Grigori Zinoviev, presidente da Internacional Comunista; Iosif Stalin, Secretario Xeral do Partido Comunista; e Lev Kamenev, presidente do Politburo. A troika contaba co apoio de Nikolai Bukharin, director de Pravda; e de Alekséi Rýkov, presidente do Consello de Comisarios do Pobo (Sovnarkom). Estes serían incluídos máis tarde por Stalin na oposición de dereita. A Trotski e os seus seguidores uníuselles o Grupo do Centralismo Democrático.
Este artigo amosa letras cirílicas. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros. |