Loa

A loa ("louvanza") é un tipo de prólogo teatral que pretende lograr o favor do público. Apareceron cos primeiros autos sacramentais e convertéronse logo en parte das obras seculares.

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Loa (homónimos).

Na forma, estas pezas non presentan complexidade dramática, botándose en falta especificacións espaciais, temporais e elementos escénicos. Represéntanse diante do pano e en espazo neutro. Os seus personaxes son tipos convencionais coñecidos polo público, ou figuras alegóricas, caracterizadas por un mínimo de trazos.

A loa ten antecedentes xa na literatura dramática grega e romana. Cinco trazos, algúns coincidentes co entremés axudan a definir este xénero:

• Brevidade: (2 a 12 minutos)
• Dependencia: carácter preliminar, precede e introduce a obra principal.
• Entretemento realizado con diversos recursos cómicos.
• Pragmatismo: realiza os cometidos de exordio no discurso co fin de crear silencio, captar a benevolencia e suscitar o interese do público.

Exemplos

• No teatro contemporáneo, a obra Romance do cristiano e do mouro da Franqueira, de Ramón Cabanillas, glorifica a través dun diálogo á Virxe María.