Dereito nobiliario
From Wikipedia, the free encyclopedia
O dereito nobiliario é aquela rama do dereito que se encarga de regula-lo estatuto das persoas nobres e a condición de nobreza; isto é, os dereitos e deberes dos nobres, as formas que toma a nobreza, a transmisión da nobreza e todos aqueles aspectos relativos a esta condición. A Nobreza é unha condición social que aparece na maioría das sociedades organizadas antigas, pero que dada a evolución de moitas sociedades cara ós réximes republicanos, hoxe en día practicamente só se conserva en países de réxime monárquico.
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xaneiro de 2019.) |
A nobreza é característica das sociedades estamentais. Era sempre un grupo privilexiado, que participaba no goberno do país, e que polo xeral non podía realizar traballos, excepto a carreira militar e a alta administración, así que vivía de rendas que lle pagaban o grupo dos non nobres, os plebeos.