Carbocatión
From Wikipedia, the free encyclopedia
Un carbocatión é un ión cun átomo de carbono con carga positiva. Entre os exemplos máis simples están o metenio CH+
3, o metanio CH+
5 e o etanio C
2H+
7. Algúns carbocatións poden ter dúas ou máis cargas positivas. As cargas poden estar situadas no mesmo átomo de carbono ou en diferentes átomos; como o dicatión de etileno C
2H2+
4.[1]
Ata o inicio da década de 1970, todos os carbocatións denominábanse ións carbonio.[2] Na química actual, un carbocatión é calquera ión cun átomo de carbono cargado positivamente, os cales se clasifican en dúas grandes categorías segundo a valencia do carbono cargado: tres nos ións carbenio (carbenos protonados), e cinco ou seis nos ións carbonio (alcanos protonados, nomeados así por analoxía co amonio). Esta nomenclatura foi proposta por G. A. Olah.[3] Os carbocatións están estabilizados pola dispersión ou deslocalización da carga positiva.