Camiños do Inca

Os Camiños do Inca (en quechua, Qhapaq Ñan, que quere dicir: camiño do rei ou do poderoso ou camiño do Inca)^[1] foi un sistema de camiños de enormes distancias na civilización incaica que vinculaba as cidades importantes da costa e da serra. Estruturouse con base en dous eixos lonxitudinais: do sector da cordilleira e do chairo costeiro. Este sistema dos incas non foi senón un bimilenario legado preincaico, potenciado durante o Imperio Inca, tanto para a totalidade desa organización de rutas, que superaban os 30 000 quilómetros, como para o camiño principal (de aproximadamente 5200 km de lonxitude).^[2] Todos estes camiños atopábanse conectados a Cuzco, a capital do Tahuantinsuyo ou Imperio incaico, e facilitaban a súa comunicación cos distintos pobos anexados no marco do proceso expansivo inca e, ó mesmo tempo, constituían un efectivo medio de integración político–administrativa, socioeconómica e cultural. Dado que o Qhapaq Ñan interconectaba localidades tan distantes como Quito, Cuzco e Tucumán, os conquistadores españois empregárono durante o século XVI para invadir o Perú, Bolivia, Chile e as pampas da cordilleira arxentina.

Camiños do Inca

Tipo	rede de estradas
18°15′S 69°35′O
Composto por	138
Características
Dimensións	40.000 () km
Atravesa	Perú, Chile, Bolivia, Colombia, Ecuador e Arxentina
Superficie	Patrimonio da Humanidade: 11.406,95 ha zona de protección: 663.069,68 ha
Patrimonio da Humanidade
Tipo	Patrimonio cultural  → América Latina-Caribe
Data	2014 (38ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (ii), (iii), (iv) e (vi)
Identificador	1459
Candidato a Patrimonio da Humanidade
Data	16 de outubro de 2001
Identificador	1578

Camiño do Inca no Perú.

O famoso «Camiño do Inca», que une a cidade de Cuzco co sitio arqueolóxico de Machu Picchu, é só unha parte mínima e intrarrexional da xigantesca rede de camiños incas.

Notas

1. Qhapaq = poderoso, próspero, rexio: ñan = camiño. Diccionario de la Academia Mayor de la lengua Quechua, CQOSQO
2. "Unesco designó al Camino del Inca como Patrimonio de la Humanidad".

Véxase tamén

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Camiños do Inca

Bibliografía

• Moseley, Michael 1992. The Incas and their Ancestors: The archaeology of Peru. Thames and Hudson, Nova York.
• Hyslop, John, 1984. Inka Road System. Academic Press, Nova York.
• Andean World: Indigenous History: Culture and Consciousness de Kenneth Adrien.
• Footprints Cusco e The Inca Trail Handbook de Peter Frost e Ben Box
• Jenkins, David. "A Network Analysis of Inka Roads, Administrative Centers and Storage Facilities." Ethnohistory, 48:655–685 (Fall, 2001).

Ligazóns externas

• Reglamento de Uso Turístico de la Red de Caminos Inca del Santuario Histórico de Machupicchu y su Zona de Amortiguamiento Arquivado 08 de outubro de 2011 en Wayback Machine.
• Cortometraje del Camino Inca
• Ministerio de Relaciones Exteriores
• "Cápaq Ñam: ¿qué representación de los caminos precolombinos"
• Vídeo La gran ruta inka: legado de una gran cultura
• Vídeo sobre los porteadores del Camino inca "La reinvención de las rutas incas: representaciones y construcción de la memoria en el Perú (2001 – 2011)"