گرمایش زمینگرمایی
From Wikipedia, the free encyclopedia
گرمایش زمین گرمایی (انگلیسی: Geothermal heating) استفاده مستقیم از انرژی زمین گرمایی برای کاربردهای گرمایش است. انسان از حرارت زمین از دوران پارینه سنگی به این شیوه بهرهمند شدهاست. حدود هفتاد کشور از 270pj گرمایش زمین در سال ۲۰۰۴ استفاده مستقیم داشتهاند. در سال ۲۰۰۷، ۲۸ گیگاوات از ظرفیت گرمایش زمین در سراسر جهان نصب شدهاست، ۰٫۰۷٪ مصرف انرژی اولیه جهانی را تأمین میکند. از آنجا که هیچ تبدیل انرژی مورد نیاز نمیباشد، بازده حرارتی بالا است، امااز آنجا که حرارت عمدتاً در زمستان مورد نیاز است، عوامل ظرفیت پایین هستند (حدود ۲۰ درصد).
انرژی زمین گرمایی از حرارت درون زمین باقی مانده از زمان شکلگیری اصلی این سیاره، همچنین از فروپاشی رادیو اکتیو مواد معدنی و از انرژی خورشیدی جذب شده در سطح سرچشمه میگیرد. بیشتر درجه حرارت بالای زمین در مناطق نزدیک به مرزهای تکتونیک صفحهای زمین برداشت میشود که در آن فعالیت آتشفشانی نزدیک به سطح زمین افزایش مییابد. در این مناطق، زمین و آبهای زیرزمینی با دمایی بالاتر از دمای هدف کاربرد یافت میشوند. با این حال، حتی زمین سرد شامل گرما است، در عمق کمتر از ۶ متر (۲۰ فوت) دمای زمین دست نخورده بهطور دائم به اندازه دمای متوسط سالانه هوا است و ممکن است با یک پمپ حرارتی استخراج شود.