کاوش باستانشناسی
From Wikipedia, the free encyclopedia
در باستانشناسی، کاوِش باستانشناسی (به انگلیسی: Archaeological excavation)، آشکارسازی و پردازش و ضبط آثار باستانی است. سایت کاوش یک سایت در حال مطالعه است که مرتبط با یک سایت (مکان تاریخی در حال مطالعه) باستانشناسی خاص یا یک سری از سایتها است و ممکن است حدود چند هفته تا بیش از چند سال به طول بینجامد.
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. (ژانویه ۲۰۱۵) |
در عمل کاوش، تکنیکهای تخصصی متعددی وجود دارد که از آنها استفاده میشود، و هر حفاری از ویژگیهای خاص خود برخوردار است؛ که رویکرد باستانشناس را تعیین میکند. منابع و دیگر مسائل عملی اجازه نمیدهد باستان شناسان در هر زمان و هر کجا که مایل باشند عملیات حفاری را انجام دهند. این محدودیت به این معناست که بسیاری از سایتهای شناخته شده عمداً بدون حفاری ترک شدهاند.
این امر با هدف حفظ آنها برای نسلهای آینده و همچنین شناساندن نقش و ارزش آنها برای جوامع ساکن در نزدیکی آنها میباشد. امید است که با گذر زمان و پیشرفت در فناوری باستان شناسان قادر به بررسی این مکانها و کسب نتایج بهتر شوند.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/30/Dolina-Pano-3.jpg/640px-Dolina-Pano-3.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ad/Roman_horse.png/640px-Roman_horse.png)
کاوش شامل بازیابی انواع مختلفی از دادهها از یک سایت است، مکانی که در آن شواهدی برای فعالیتهای گذشته انسان وجود دارد. این دادهها شامل:
- مصنوعات و اشیاء ساخته شده یا اصلاح شده توسط انسان
- ویژگیها (features) و تغییرات انجام شده در خود
- شواهد و مدارک محیط زیست اطراف مانند پوسته حلزون، دانهها و استخوانها
- از همه مهمتر ارتباط میان انواع دیگر داده
در حالت ایدهآل این امکان وجود دارد که از یافتههای حفاری سایت بهطور کامل در فضای سه بعدی باز سازی شود.
اغلب میتوان با شیوههای سنجش از راه دور مانند رادار نافذ زمین با درجهٔ احتمال بالا از وجود یا عدم وجود بقایای باستانشناسی آگاه شد اما درک درست و دقیق تر از ویژگیها معمولاً نیازمند روشهای مناسب حفاری میباشد.