پیشتقویتکننده
From Wikipedia, the free encyclopedia
پیشتقویتکننده (به انگلیسی: Preamplifier) یک نوع تقویتکننده الکترونیکی است که یک سیگنال ضعیف را به سیگنالی با توان کافی برای تقویت بعدی یا پردازش و تحمل نویز آماده میکند. آنها معمولاً برای تقویت سیگنالهای حسگرهای آنالوگ مانند میکروفون و پیکاپ استفاده میشوند، از این رو پیشتقویتکننده معمولاً در نزدیک حسگر قرار داده میشود تا اثر نویز و تداخل کاهش پیدا کند. آن قبل از تقویتکننده قدرت استفاده میشود تا سیگنال روی سیم را بدون کاهش زیادِ نسبت سیگنال به نویز (SNR) تا تقویتکننده قدرت برساند.
سه نوع اساسی از پیشتقویتکنندهها موجود است:
- پیشتقویتکننده حساس به جریان
- پیشتقویتکننده ظرفیت خازنی پارازیتی
- پیشتقویتکننده حساس به بار