پردازنده سیگنال دیجیتال
From Wikipedia, the free encyclopedia
پردازنده سیگنالهای دیجیتال (به انگلیسی: DSP یا Digital Signal Processor)، ریزپردازنده یا مجموعه مداری که بر روی سیگنالهای دیجیتالی ورودی بر اساس الگوریتم تعریف شده پردازش خاصی را انجام میدهد؛ مثلاً در دوربین دیجیتال، اطلاعات خام خروجی از حسگرتصویر و مبدل آنالوگ به دیجیتال را دریافت کرده و تصویر قابل نمایش در صفحه نمایشگر یا قابل انتقال به کامپیوتر را تشکیل میدهد.[1][2]
این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. (نوامبر ۲۰۱۴) |
سیگنال دیجیتال، سیگنالی است که هم از نظر زمان رخداد و هم از نظر مقدار در بازهٔ خاصی محدود شده باشد. سیگنال دیجیتال در مقابل سیگنال آنالوگ تعریف میشود، که در آن حدودی برای پارامترهای یادشده تعریف نمیشود. سیگنال دیجیتال از نظر ریاضی، سیگنالی است که فقط از صفرها و یکهای منطقی تشکیل شده باشد. این یکها و صفرها ممکن است به شیوههای مختلفی نشان داده شوند که به این شیوه، کدینگ سیگنال گویند.
الگوریتمهای پردازش دیجیتال، عملاً نیاز به انجام اعمال ریاضی زیاد روی دادهها با سرعتی بالا و پیدرپی دارند.
سیگنالها (احتمالاً از گیرندههای صدا یا تصویر) پیوسته از آنالوگ به دیجیتال تبدیل شده، بهصورت دیجیتال بکار برده و تغییر میکنند و سپس دوباره به فرم آنالوگ همانطور که در دیاگرام زیر قابل مشاهده است، تبدیل میشوند.
بسیاری از برنامههای DSP، بخاطر تأخیر کار سیستم با مشکل مواجه میشوند؛ چون عملیات DSP باید در زمان ثابت کامل شود و پردازش نمیتواند به تعویق بیفتد.
بیشتر پردازندههای عمومی-کاربرد و سیستمعاملها میتوانند الگوریتمهای DSP را با موفقیت انجام دهند اما برای دستگاههای قابل حملی همچون تلفن همراه و PDA بخاطر مصرف برق زیاد و اندازه بزرگ مناسب نیستند. یک پردازنده سیگنال دیجیتال، راهحل نسبتاً کمهزینهای، با اجرای بهتر، تأخیر کمتر و بینیاز از خنککننده و باتریهای بزرگ میباشد.