امپراتوری گوگوریو
یک امپراتوری قدرتمند در شبهجزیره کره و منچوری (۳۷ پ.م–۶۶۸) / From Wikipedia, the free encyclopedia
گوگوریو (۳۷ ق. م-۶۶۸ م) که بعدها به گوریو نیز معروف شد، یک پادشاهی کرهای[2][3][4][5] بود که در شمال و مرکز شبهجزیره کره و بخشهای جنوبی و مرکزی منچوری قرار داشت. گوگوریو به همراه بکجه و شیلا در دوران سه پادشاهی کره برقرار بود. بنیانگذار این امپراتوری باستانی جومونگ نام داشت. گوگوریو در اوج قدرت خود، کنترل بیشتر شبه جزیره کره، بخشهای بزرگی از منچوری و بخشهایی از مغولستان شرقی و مغولستان داخلی و همچنین روسیه کنونی را در اختیار داشت.[6][7][8][9]
گوگوریو 고구려(高句麗) گوگوریو | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۳۷ ق.م.–۶۶۸ میلادی | |||||||||||||
پرچم نظامی (قرن چهارم) | |||||||||||||
گوگوریو در سال ۴۷۶ میلادی. | |||||||||||||
پایتخت | جولبون (۳۷ ق.م. – ۳ م) گونگناسئونگ (۳ م. – ۴۲۷ م) پیونگ یانگ سونگ (۴۲۷ م. – ۶۶۸ م) | ||||||||||||
زبان(های) رایج | گوگوریویی | ||||||||||||
دین(ها) | آئین بودایی، شمنباوری | ||||||||||||
حکومت | پادشاهی | ||||||||||||
شاه، تهوانگ | |||||||||||||
• ۳۷–۱۹ ق. م | جومونگ | ||||||||||||
• ۳۹۱–۴۱۳ م | گوآنگ گائتو بزرگ | ||||||||||||
• ۴۱۳–۴۹۱ م | یانگسو | ||||||||||||
• ۵۹۰–۶۱۸ م | یئونگ یانگ | ||||||||||||
• ۶۴۲–۶۶۸ م | بوجانگ | ||||||||||||
دوره تاریخی | تاریخ باستان | ||||||||||||
• تأسیس | ۳۷ ق.م. | ||||||||||||
• سقوط پیونگیانگ | ۶۶۸ میلادی | ||||||||||||
جمعیت | |||||||||||||
• قرن هفتم[1] | تقریباً ۳٬۵۰۰٬۰۰۰ (۶۹۷٬۰۰۰ خانوار) | ||||||||||||
| |||||||||||||
امروز بخشی از | کره شمالی کره جنوبی چین مغولستان روسیه |
سه پادشاهی |
---|
۱- پادشاهی شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م. |
سامگوک ساگی که متنی برجای مانده از قرن ۱۲ در گوریو میباشد، تصریح میکند که گوگوریو در سال ۳۷ قبل از میلاد توسط شاهزادهای از بویو که با نام دانگمیونگ (جومونگ) به سلطنت رسید، تأسیس شده بود.
گوگوریو تا زمان شکست از اتحاد شیلا و تانگ در سال ۶۶۸ که به دلیل آشفتگی طولانی مدت و درگیری داخلی که بعد از مرگ یئون گائه سمون حادث شده بود، یک امپراتوری قدرتمند و یکی از بزرگترین قدرتهای شرق آسیا بود. بعد از سقوط آن، قلمرو گوگوریو بین شیلای متحد و سلسله چینی تانگ تقسیم شد. بازماندگان گوگوریو بعد از مدتی سلسلههای: بالهائه، گوگوریو جدید و گوریو را تأسیس کردند.
نام گوریو که شکل مختصر شدهٔ گوگوریو میباشد، به عنوان نام رسمی در قرن پنجم میلادی اتخاذ شد[10] و به عنوان ریشه نام لاتین korea شناخته میشود.