والاستریت ژورنال
From Wikipedia, the free encyclopedia
والاستریت ژورنال (به انگلیسی: The Wall Street Journal) یکی از مهمترین و پرنفوذترین روزنامههای اقتصادی-سیاسی در جهان است، که مرکز آن در خیابان وال استریت در شهر نیویورک در ایالات متحده آمریکا قرار دارد. والاستریت ژورنال پرتیراژترین روزنامه بعد از یو اس ای تودی در سطح ایالات متحده آمریکا است و پرمخاطبترین روزنامهٔ انگلیسیزبان با موضوع تجاری در جهان است.
نوع | روزنامه |
---|---|
قطع | روزنامه قطع بزرگ |
صاحب(ان) امتیاز | نیوز کورپ (۲۰۱۳–تاکنون) |
بنیانگذار(ان) |
|
ناشر | آلمار لاتور |
سردبیر | مت موری (خبرنگار) |
مدیر ویراستاری | کارن میلر پنسیرو |
دبیر دیدگاه | پل گیگوت |
بنیانگذاری | ۸ ژوئیه ۱۸۸۹؛ ۱۳۴ سال پیش (۱۸۸۹-08}}) |
زبان | انگلیسی |
دفتر مرکزی | خیابان آمریکا شماره ۱۲۱۱, نیویورک، ایالات متحده. |
کشور | ایالات متحده |
شمارگان | ۲٬۸۳۴٬۰۰۰ روزانه[1] (تا تاریخ اوت ۲۰۱۹) |
شمارهٔ اُسیالسی | ۷۸۱۵۴۱۳۷۲ |
وبگاه | |
روزنامهٔ والاستریت ژورنال بهطور همزمان در تمامی دنیا از جمله چاپ مخصوص آن برای آسیا و اروپا منتشر میشود. شمارگان روزنامهٔ والاستریت ژورنال در سال ۲۰۰۶ میلادی برابر با ۲ میلیون نسخه در روز، بهاضافهٔ یکمیلیون مشترک وبگاه اینترنتی خود بود که حق اشتراک میپردازند. بدین نحو روزنامه والاستریت ژورنال پرفروشترین روزنامهٔ اقتصادی در جهان به شمار میآید. رقیب اصلی والاستریت ژورنال، روزنامهٔ فایننشیال تایمز است که مقر اصلی آن در شهر لندن و در کشور بریتانیا قرار دارد.
مالک پیشین نشریهٔ والاستریت ژورنال، شرکت داوجونز بود که در سال ۲۰۰۷ آن را به قیمت ۵ میلیارد دلار به شرکت نیوز کورپوریشن (به مالکیت روپرت مرداک) فروخت.[2] این روزنامه تا سال ۲۰۱۹ میلادی توانسته ۳۷ جایزه پولیتزر را کسب کند.[3]
وال استریت ژورنال یکی از بزرگترین روزنامههای ایالات متحده آمریکا از نظر تیراژ است، با تیراژ حدود ۲٫۸۳۴ میلیون نسخه (شامل نزدیک به ۱٬۸۲۹٬۰۰۰ فروش دیجیتال) تا اوت ۲۰۱۹،[4] داشتهاست که در مقایسه با ۱٫۷ میلیون نسخه یواسای تودی میباشد. وال استریت ژورنال یک مجله خبری که سبک زندگی لوکس را ترویج میکند، منتشر مینماید که در ابتدا به صورت فصلنامه منتشر شد اما در سال ۲۰۱۴ به ۱۲ شماره گسترش یافت. نسخه آنلاین آن در سال ۱۹۹۵ راه اندازی شد که از آن زمان فقط برای مشترکان قابل دسترسی بودهاست. مشی مقالات در صفحات سرمقاله معمولاً محافظه کار هستند.[5][6]