نقشنمای اضافه
From Wikipedia, the free encyclopedia
با اضافه یا حالت اضافه اشتباه نشود.
نقشنمای اضافه و موصوف فارسی که گاهی بدان تنها «نقشنمای اضافه» گفته میشود، واژهبستی در زبان فارسی است که برای نشان دادن یک ترکیب اضافی یا ترکیب وصفی از آن استفاده میشود. این نقشنما، نقشِ واژهٔ پیش از خود را تعیین میکند؛ یعنی اینکه بودنِ آن پس از یک واژه به معنای این است که آن واژه نقش «مضاف» یا «موصوف» دارد.
برای مثال، در ترکیب اضافیِ «کتابِ من» و نیز در ترکیب وصفیِ «کتابِ خوب»، کسرهٔ بعد از حرف آخر واژهٔ کتاب «نقشنمای اضافه» است.
البته ای حرف از حروف فارسی حذف شده و جایگزینش ی میانجی است و در کتابهای درسی تدریس شده است، مانند «موزهٔ تهران».