هرود بزرگ
From Wikipedia, the free encyclopedia
هِرود یکم (عبری:הוֹרְדוֹס) که با عنوان هِرود بزرگ نیز شناخته میشود، پادشاه یهودیه و حاکم دستنشانده آن از سوی امپراتوری روم بود. او بیشتر برای احداث پروژههای عظیم ساختمانی در دوران حکومتش شناخته شدهاست. از جمله این آثار میتوان به بازسازی معبد دوم در اورشلیم و توسعه پایگاه آن اشاره کرد. جزئیات سرگذشت او در آثار یوسف فلاوی مورخ رومی–یهودی ثبت شدهاست. پس از مرگ هرود در سال ۴ پیش از میلاد، رومیان پادشاهی او را میان سه پسر و خواهرش تقسیم کردند. از هرود در انجیل متی به عنوان پادشاه یهودیه که دستور کشتار کودکان را در زمان تولد عیسی میدهد یاد شدهاست، اگرچه صحت تاریخی آن معلوم نیست.