تصویر
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
تصویر چیزی ثانوی است که بازتابِ واقعیت یا حقیقت دیگری باشد. فرتور یا تصویر در فرایند انتزاع و تجرید (شکل‌گیری مفاهیم و اندیشه)، برای فرد معنی پیدا می‌کند. فرتورها می‌توانند دوبعدی یا سه‌بعدی باشند.
فَرتور (picture) در فارسی احتمالاً از واژه پرتو گرفته شده‌است،[1] واژه انگلیسی نیز از لاتین pictura به معنای نقاشی از pictus و pingo گرفته شده‌است.[2] واژه وینه (image) از وین حالت دیگر بین، از پارسی کهن به معنای دیدن گرفته شده و واژه انگلیسی اش هم از فرانسوی که خود از لاتین imago است گرفته شده در معنای کپی، مانند.[3] واژه شید (photo) به معنای نور است که در واژه خورشید هم دیده می‌شود،[4] که واژه انگلیسی از یونانی باستان phos آمده به معنی نور[5] که در اصل کوتاه شده photography (شیدنگاری) است.[6]
نگاره از نخستین رسانه‌های گروهی میان انسان‌ها بوده‌است.
![[نشان]](#/media/پرونده:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small} | این بخش نیازمند گسترش است. میتوانید با افزودن به آن کمک کنید. |
با نشانه‌شناسی نگاره، می‌توان ویژگی‌های یک نگاره را شناخت، اگر چه نظریات گوناگونی برای دستیابی به نگاره چون نظریهٔ اطلاع‌رسانی، نظریهٔ ریاضیات، نظریهٔ روانشناسی، نظریهٔ بیان و غیره وجود دارد. اما با این حال نشانه شناسی نگاره به شناخت و درک بهتر یک تصویر کمک بسیاری می کند.
در نظریهٔ نشانه‌شناسی، مهم‌ترین گزینه «دلالت» است و نه «احساسات هنری». در نظریهٔ نشانه‌شناسی، سخن از «شیوهٔ تولید معنای» نشانه است. یک نشانه در اصل یک نشانه نیست، مگر آن‌که «مبین ایده‌ها» باشد و در پندار افراد دریافت‌گر، «تاویلی» برانگیزد؛ بنابراین می‌توان گفت هر چیزی می‌تواند نشانه باشد، چرا که انسان‌ها از همان آغاز، شروع به تاویل محیط اطراف خود کردند.
| این بخش نیازمند گسترش است. میتوانید با افزودن به آن کمک کنید. |
«نگاره ذهنی» تصویری است که در نبود اشیا یا پدیده‌ها در ذهن وجود دارد. طرح آغازین هنرمندان معمولاً نخست در ذهن و پندارشان مجسم می‌شود و سپس شکل حقیقی به خود می‌گیرد.
