نمو کوچولو

نمو کوچولو (به انگلیسی: Little Nemo) یک شخصیت خیالی است که توسط کاریکاتوریست آمریکایی وینسور مک‌کی خلق شده‌است. این شخصیت از داستان مصور رویای ربت فیند سرچشمه گرفته و مدتی بعد، مجموعه اسپین آف خود به نام نمو کوچولو در سرزمین خواب‌ها (به انگلیسی: Little Nemo in Slumberland) را دریافت کرد.^[1] داستان دربارهٔ نمو کوچولو است که رویاهای فوق‌العاده ای را می‌بیند ولی در پنل آخر با بیدار شدن نمو رویاپردازی تمام می‌شود. این کمیک داستانی به دلیل آزمایش کردن فرم منحصر به فرد خود در صفحه کمیک‌ها، استفاده از رنگ و منظره، زمان‌بندی و جلو بردن داستان، اندازه و شکل پنل‌های آن، و جزئیات معماری و سایر موارد، شاهکار مک کی محسوب می‌شود.

نمو کوچولو
نمو در رختخواب، جایی که در انتهای هر قسمت بیدار می‌شد (نسخه کمیک منتشر شده در ۱۱ فوریه ۱۹۰۶)
پدیدآورنده	وینسور مک‌کی
تاریخ آغاز	۱۵ اکتبر ۱۹۰۵ (۱۹۰۵-10-۱۵)
تاریخ پایان	۹ ژانویه ۱۹۲۷ (۱۹۲۷-01-۰۹)
نام(های) دیگر	در سرزمین رویاهای شگفت‌انگیز (۱۹۱۱–۱۹۱۴)
ناشر(ها)	نیویورک هرالد نیویورک امریکن
قبلی	رویای ربت فیند

نمو کوچولو در سرزمین خواب‌ها از ۱۵ اکتبر ۱۹۰۵ تا ۲۳ ژوئیه ۱۹۱۱ در روزنامه نیویورک هرالد منتشر می‌شد. هنگامی که مک کی انتشار کمیک را به روزنامه نیویورک امریکن ویلیام راندولف هرست منتقل کرد، کمیک را به در سرزمین رویاهای شگفت‌انگیز (به انگلیسی: In the Land of Wonderful Dreams) تغییر نام داد و از ۳ سپتامبر ۱۹۱۱ تا ۲۶ ژوئیه ۱۹۱۴ منتشر کرد. مک کی در سال ۱۹۲۴ به روزنامه نیویورک هرالد بازگشت، کمیک را دوباره احیا (بازسازی) کرد و از ۳ اوت ۱۹۲۴ تا ۹ ژانویه ۱۹۲۷ با نام اولیه منتشر کرد.^[2]

داستان

داستان دربارهٔ جوابی به نام نمو (به معنی «هیچ کس» در زبان لاتین) است که خود را در شرایط سخت و شگفت‌انگیزی می‌بیند که در آخر پنل کمیک از خواب بیدار می‌شود.^[3] قسمت اول با فرمان مورفئوس پادشاه سرزمین خواب‌ها شروع می‌شود که دستور پیدا کردن نمو را می‌دهد.^[4] نمو قرار بود همبازی شاهدخت سرزمین خواب‌ها باشد، اما ماه‌ها ماجراجویی طول کشید تا نمو سرانجام به او می‌رسد؛ یک دلقک سبز رنگ و جونده سیگار به نام فلیپ تصمیم می‌گیرد تا خواب نمو را با کلاهی که روی آن عبارت «بیدار شو» نقش بسته، مختل کند.^[5] سرانجام نمو و فلیپ با هم شریک می‌شوند و یک کارگر آفریقایی که توسط فیلیپ در جزایر نبات پیدا شده، به آنها ملحق می‌شود. گروه ماجراجویی‌های زیادی را تجربه می‌کند، از شهرهای مسکونی تا مریخ، تا کاخ جک فراست.^[6]

فلیپ، نمو و ایمپی دیوار چهارم را با برداشتن طرح کلی پنل و خوردن حروف عنوان شکستند.

این کمیک فهم مک می از روانشناسی خواب به ویژه ترس از خواب - سقوط، غرق شدن، به بن‌بست خوردن را نشان می‌دهد. این جهان رؤیا دارای موازین اخلاقی خاص خود است که ممکن است درک آن دشوار باشد.^[7] شکستن موازین اخلاقی عواقب وحشتناکی دارد، مانند زمانی که نمو دستور عدم دست زدن به ملکه کریستالت، که در غار شیشه ای ساکن است را نادیده می‌گیرد. نمو، ملکه و پیروانش را در هم می‌شکند و نمو بیدار می‌شود در حالی که «ناله‌های نگهبانان در حال مرگ» در گوشش پخش می‌شود.^[8]

نمو و فلیپ به عنوان یک غول در شهر کاوش می‌کنند

اگرچه این کمیک از ۱۵ اکتبر ۱۹۰۵ آغاز شد و مورفیوس، فرمانروای سرزمین خواب‌ها، اولین تلاش خود را برای دستگیر کردن نمو انجام داد، اما نمو تا ۴ مارس ۱۹۰۶ به سرزمین خواب‌ها نرسید، و به دلیل دخالت فلیپ، تا ۸ ژوئیه موفق به دیدار شاهدخت هم نشد. جستجوی رؤیایی نمو همیشه با افتادن از تخت قطع می‌شود یا والدینش به زور او را از خواب بیدار می‌کنند.

در ۱۲ ژوئیه ۱۹۰۸، مک کی تغییر عمده ای در جهت روایت داستان ایجاد کرد: فلیپ از نمو دیدن می‌کند و به او می‌گوید که عمویش سرزمین خواب‌ها را نابود کرده‌است. (سرزمین خواب‌ها قبلاً به صورت یک روز منحل شده بود، اما این بار به نظر می‌رسید دائمی است) پس از این، رویاهای نمو در شهر زادگاهش اتفاق می‌افتد، اگرچه فلیپ و پسری کنجکاو به نام پروفسور او را همراهی می‌کنند. در یک قسمت، پروفسور مردم را با گلوله برفی پرتاب می‌کرد. سرزمین خواب‌ها به انتشار پراکنده خود ادامه داد تا اینکه در ۲۶ دسامبر ۱۹۰۹ برای همیشه بازگشت. قوس‌های داستان شامل سفر به مریخ (با تمدن مریخی به خوبی طراحی شده) و سفری به دور دنیا (از جمله تور شهر نیویورک) بود.

سبک

مک کی فرم صفحه کمیک‌ها، زمان‌بندی و پیشمایش داستان، اندازه و شکل پنل‌ها، منظره‌ها و معماری و سایر جزئیات را آزمایش و امتحان کرد.^[3] از قسمت دوم، اندازه و چیدمان پنل مک کی مطابق با عملکرد در کمیک بود: به‌طور مثال در یک قسمت داستان با رشد جنگل قارچ، پنل‌ها نیز رشد کردند و با سقوط قارچ‌ها روی نمو، صفحات کوچک شدند. یا در یک قسمت مربوط به شکرگزاری که یک بوقلمون غول پیکر خانه نمو را غرق می‌کند، یک صفحه دایره ای عظیم در مرکز صفحه کشیده می‌شود.^[7] مک کی حس تناسب با اندازه و شکل پنل را نشان داد و فیل‌ها و اژدها را در مقیاسی نشان می‌دهد که خواننده متناسب با شخصیت‌ها، آنها را احساس کنند.^[3] مک کی روایت داستان را از طریق تغییر دادن و تکرار کنترل می‌کرد، مثلاً پنل‌هایی با اندازه یکسان ولی با تفاوت جزئی حرکتی می‌کشید که احساس خواننده به اوج برسد.^[3]

McCay sized and placed panels to conform to the action they contained (November 25, 1905)^{[persian-alpha 1]}

مک‌کی عناصر مختلفی را برای کمیک خود امتحان کرد، به طور مثال در یک قسمت زمانی که قارچ ها در جنگل رشد می کنند، پنل ها هم به همان میزان بلند می شوند (۲۲ اکتبر ۱۹۰۵)

مک کی در سبک آشنای خود که تحت تأثیر هنر نو بود، شخصیت‌های خود را به رنگ سیاه غلیظ ترسیم می‌کرد. معماری پر زرق و برق سرزمین خواب‌ها یادآور معماری نمایشگاه کلمبیا در سال ۱۸۹۳ در شیکاگو و همچنین لونا پارک و دریم لند در جزیره کنی و کاخ لوکزامبورگ پاریس بود.^[9]

معماری تزئینی کمیک در یک پنل که مک کی از نمایشگاه کلمبیای جهان در شیکاگو در سال ۱۸۹۳ و تجربه کاری خود در جزیره کنی الهام گرفت. (لونا پارک در تصویر سمت چپ)

مک کی از تخیل خود استفاده می‌کرد، گاهی اوقات برای تلقید تجربه رؤیاها، رنگ زمینه‌ها یا شخصیت‌ها را از پنل به پنل دیگری تغییر می‌داد. رنگها با توجه دقیق و فرایند پیشرفته که توسط کارکنان چاپ روزنامه هرالد به کار گرفته شد، افزایش یافت.^[10] مک کی صفحات کمیک برای چاپگرها را با رنگ‌بندی دقیق مورد نظر خود انتخاب می‌کرد.^[11]

در پنج ماه اول صفحات با زیرنویس‌هایی در زیر آنها همراه بود، ^[7] و در ابتدا زیرنویس‌ها شماره گذاری شدند.^[12] برخلاف مهارت بالا درکشیدن تصاویر و منظره‌ها، دیالوگ‌ها در بالن‌ها ناپخته است و گاهی ناخوانا دیده می‌شود،^[13] به نظر می‌رسد که توجه کمی به بالن‌های دیالوگ، محتوای آن و جایگذاری آنها در ترکیب تصویری داده شده‌است.^[14]

مک کی از کلیشه‌های قومی به‌طور برجسته ای در کمیک استفاده کرد، مانند ایرلندی بداخلاقی به نام فلیپ و یک کارگر آفریقایی تقریباً لال.^[15]

پسر مک‌کی، روبرت، مدل نمو بود.

میراث

کمیک نمو کوچولو در مرکز شهر سینسیناتی، اوهایو

مورخ کمیک R. C. Harvey مک کی را «اولین نابغه اصلی رسانه کمیک استریپ» نامیده‌است. هاروی می‌گوید که هم عصران مک کی مهارت‌های لازم برای ادامه نوآوری‌های خود را نداشتند به طوری که آنها برای نسل‌های بعدی رها شدند تا اینکه دوباره استعداد آنها کشف شد.^[3] کاریکاتوریست رابرت کرام، مک کی را «نابغه» و یکی از کاریکاتوریست‌های مورد علاقه خود نامید.^[16] فدریکو فلینی کارگردان ایتالیایی، نمو کوچولو را در مجله کودکان کوریره دی پیکولی خواند و این کمیک «تأثیر شدیدی» بر فیلمسازی او گذاشت.^[17]

اثر اورجینال مک کی به‌طور ضعیفی حفظ شد.^[18] مک کی اصرار داشت که نسخه اصلی اش به او بازگردانده شود اما قسمت اعظم آن در آتش‌سوزی در اواخر دهه ۱۹۳۰ از بین رفت. همسرش مطمئن نبود چگونه با قطعات باقی مانده کار کند، بنابراین پسرش مسئولیت را بر عهده گرفت و مجموعه را به خانه خود منتقل کرد.^[19] هنگامی که خانواده نیاز به پول نقد داشتند، برخی از آثار هنری را فروختند. در اوایل قرن بیست و یکم، بیشتر آثار هنری بازمانده از مک کی در دستان خانواده باقی مانده‌است.^[20]

نگارخانه

• 
  یک قسمت که در ۲۶ ژوئیه ۱۹۰۸ منتشر شد، تخت خواب نمو شروع به حرکت کردن می کند
• 
  نقاشی مک‌کی برای کمیک نمو کوچولو در ۱۴ اکتبر ۱۹۰۶، این تصویر در نگارخانه ملی هنر آمریکا موجود است.
• 
  نسخه رنگ آمیزی نشده مک‌کی برای کمیک نمو کوچولو در ۱۴ اکتبر ۱۹۰۶، این تصویر در نگارخانه ملی هنر آمریکا موجود است.

پانویس

1. "Winsor McCay".
2. Holtz, Allan (2012). American Newspaper Comics: An Encyclopedic Reference Guide. Ann Arbor: The University of Michigan Press. p. 241. ISBN 978-0-472-11756-7.
3. Harvey 1994, p. 21.
4. Canemaker 2005, p. 97, 113.
5. Canemaker 2005, p. 97.
6. Canemaker 2005, pp. 113, 118.
7. Canemaker 2005, p. 107.
8. Canemaker 2005, p. 113.
9. Canemaker 2005, p. 100.
10. Canemaker 2005, pp. 100–101.
11. Harvey 1994، p. 22; Canemaker 2005، p. ۱۰۷.
12. Bukatman 2012, p. 27.
13. Gutjahr و Benton 2001، p. 166; Heller ۲۰۰۷.
14. Taylor 2007, p. 554.
15. Winokur 2012, pp. 58, 63.
16. Young 2000.
17. Bondanella 2002, p. 10.
18. Heer 2006.
19. Canemaker 2005, p. 253.
20. Canemaker 2005, pp. 253–254.

منابع

• Beck, Jerry (2005). The Animated Movie Guide. Chicago Review Press. ISBN 978-1-56976-222-6.
• Bondanella, Peter (2002). The Films of Federico Fellini. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-57573-7.
• Boxer, Sarah (October 17, 2005). "Restoring Slumberland". The New York Times. Retrieved September 17, 2013.
• Bukatman, Scott (2012). The Poetics of Slumberland: Animated Spirits and the Animating Spirit. University of California Press. ISBN 978-0-520-95150-1.
• Canemaker, John (2005). Winsor McCay: His Life and Art (Revised ed.). Abrams Books. ISBN 978-0-8109-5941-5.
• Canwell, Bruce (2009). Mullaney, Dean (ed.). Bringing Up Father: From Sea to Shining Sea the Cross-Country Tour of 1939–1940. IDW Publishing. ISBN 978-1-60010-508-1.
• Crafton, Donald (1993). Before Mickey: The Animated Film 1898–1928. University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-11667-9.
• Doctorow, Cory (December 4, 2008). "Little Nemo in Slumberland, Many More Splendid Sundays – a new gigantic collection of Winsor McCay's lush and surreal comics". Boing Boing. Retrieved September 30, 2013.
• Dover editors (1973). Dreams of the Rarebit Fiend. Dover Publications. ISBN 978-0-486-21347-7. {{cite book}}: |author= has generic name (help)
• Eagan, Daniel (2010). America's Film Legacy: The Authoritative Guide To The Landmark Movies In The National Film Registry. Continuum International Publishing Group. ISBN 978-0-8264-2977-3.
• Grant, John (2006). Animated Movies Facts, Figures & Fun. AAPPL. ISBN 978-1-904332-52-7.
• Gutjahr, Paul C.; Benton, Megan L. (2001). Illuminating Letters: Typography and Literary Interpretation. University of Massachusetts Press. ISBN 978-1-55849-288-2.
• Harvey, Robert C. (1994). The Art of the Funnies: An Aesthetic History. University Press of Mississippi. ISBN 978-0-87805-612-5.
• Heller, Steven (November 13, 2007). "The Rarebit Fiend Dreams On: An Interview with Ulrich Merkl". AIGA. Archived from the original on May 10, 2015. Retrieved June 25, 2012.
• Howey, Christine (December 2, 2013). "Adventures in Slumberland, Talespinner Children's Theatre". Retrieved July 19, 2014.
• Hubbard, Amy (October 15, 2012). "Celebrating Little Nemo by Winsor McCay; his 'demons' made him do it". Los Angeles Times. Retrieved December 15, 2012.
• Jamieson, Dave (2010). Mint Condition: How Baseball Cards Became an American Obsession. Atlantic Monthly Press. ISBN 978-0-8021-1939-1.
• Merkl, Ulrich (2007). The Complete Dream of the Rarebit Fiend (1904–1913) by Winsor McCay 'Silas' (.doc). Catalog of episodes & text of the book: Ulrich Merkl. ISBN 978-3-00-020751-8. (on included DVD)
• Morrow, Martin (August 8, 2012). "Adventures in Slumberland". The Grid. Archived from the original on July 4, 2014. Retrieved September 28, 2013.
• Sabin, Roger (1993). Adult Comics: An Introduction. Routledge. ISBN 978-0-415-04419-6.
• Spencer, David R. (2005). "The Cartoon Research Library at Ohio State University". Journalism History. 31 (1): 46–50. doi:10.1080/00947679.2005.12062671. S2CID 142471191.
• Taylor, Jeremy (2007). "Some archetypal symbolic aspects of Dream of the Rarebit Fiend". In Merkl, Ulrich (ed.). The Complete Dream of the Rarebit Fiend (1904–1913) by Winsor McCay 'Silas' (.doc). Catalog of episodes & text of the book: Ulrich Merkl. pp. 552–561. ISBN 978-3-00-020751-8. (on included DVD)
• Waugh, Coulton (1947). The Comics. University Press of Mississippi. ISBN 978-0-87805-499-2.
• Williams, Gayle (November 12, 2012). "Opera Review: 'Little Nemo in Slumberland' has a timeless appeal". Sarasota Herald-Tribune. Retrieved September 28, 2013.
• Winokur, Mark (2012). "Creole Cartoons". In Kessel, Martina; Merziger, Patrick (eds.). The Politics of Humour: Laughter, Inclusion, and Exclusion in the Twentieth Century. University of Toronto Press. pp. 52–81. ISBN 978-1-4426-4292-8.
• Young, James E. (2000). "Art Spiegelman's Maus and the After-Images of History". The New York Times. Retrieved July 4, 2012.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Little Nemo». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۶ اکتبر ۲۰۲۱.

پیوند به بیرون

• Little Nemo and other public-domain McCay strips for download at The Comic Strip Library. Archived from the original on September 5, 2015.
• "Winsor McCay's Little Nemo - Google Doodle HD", YouTube (video), October 14, 2012, retrieved November 16, 2015.
• Heer, Jeet (Spring 2006), "Little Nemo in Comicsland: Winsor McCay's influence on comics", Virginia Quarterly Review, archived from the original on September 6, 2015.
• Little Nemo in Slumberland at Don Markstein's Toonopedia. Archived from the original on November 16, 2015.
• 1905 thru 1914 comic strips and krazy kat theater on iTunes
• Little Nemo in Googleland Google doodle to celebrate 107th anniversary of start of Little Nemo in Slumberland.

1. الگو:Commons file