نگارگری چینی
From Wikipedia, the free encyclopedia
کهنترین آثار از نوسنگی متاخر (حدود میانه هزاره سوم پیش از میلاد) در شمال چین میباشد. سفالهایی به رنگ قرمز و هندسی بودهاست. نقشهایی در دودمان شانگ (۱۵۲۳تا ۱۰۲۸پیش از میلاد) به صورت قالب ریزی زیبایی بودهاست. این نقوش تبحر در قالب ریزی یک دست رو نشان میدهد. این نقشها با حالت خاص خود از بار بری طبیعت میباشد.
در دوره چو (۱۰۲۷تا ۱۲۵۶ قبل از میلاد) ظروف حالتی ظریف و تزئینی به خود میگیرد. استفاده از طلا، نقره و آینه رواج پیدا میکند. این نوع سفالها با مردگان به خاک سپرده میشدهاست. با روی آمدن دوران چهار صد ساله «ملوک الطوایفی» و دوران ریشهکنی سنت پیشین و کتابسوزی شروع میشود و دیوار چین در همین دوران ساخته میشود. تا ۲۰۶ پیش از میلاد تصویرگری این دوران نقشهای برجسته سنگی و نقوش، استفاده از خطوط یکدست و تخت است. در دوران «وو» تدفین مردگان و خلقت به تصویر کشیده شدهاست. این تصاویر شباهت زیادی به نقاشیهای هنر مصر باستان داشتهاست.