نخستین حکمیت وین
From Wikipedia, the free encyclopedia
نخستین حکمیت وین (انگلیسی: First Vienna Award) (نخستین هدیه وین)، پیمانی بود که در نتیجه برگزاری نخستین دیوان داوری وین حاصل شد و در دوم نوامبر ۱۹۳۸ در کاخ بلودر وین به امضاء رسید. نخستین دیوان داوری و حکمیت وین نتیجه مستقیم تواقفنامه مونشن بودند که یک ماه پیش صورت پذیرفته و منجر به تقسیم چکسلواکی گردیده بود.
تاریخ امضا | ۲ نوامبر ۱۹۳۸ |
---|---|
مکان امضا | بلودر وین، وین |
امضاکنندگان | پادشاهی مجارستان، دومین جمهوری چکسلواکی، آلمان نازی و پادشاهی ایتالیا |
گروهها | پادشاهی مجارستان و دومین جمهوری چکسلواکی |
آلمان نازی و پادشاهی ایتالیا در پی راهکاری بدون خشونت برای اعمال ادعاهای ارضی پادشاهی مجارستان و تجدید نظر در پیمان تریانون بودند. تا بدان لحظه آلمان نازی با بازنظامیسازی راینلند در هفتم مارس ۱۹۳۶ و الحاق اتریش به خود در ۱۲ مارس ۱۹۳۸ به نوبه خود پیمان ورسای را بیاعتبار ساخته بود.
نخستین حکمیت وین سرزمینهای با جمعیت عمدتاً مجار در جنوب اسلواکی و جنوب کارپاتیان روتنیا را از چکسلواکی جدا کرد و به مجارستان سپرد. در نتیجه مجارستان بخشی از اراضی خود را که بر اساس پیمان تریانون پس از جنگ جهانی اول از دست داد بود، بازپس گرفت.
در ماه مارس سال ۱۹۳۹ با چراغ سبز آدولف هیتلر، پیشوای آلمان نازی، مجارستان مابقی کارپاتیان روتنیا را نیز به سلطه خود درآورد تا پس از گذشت قریب به یک نیم قرن با لهستان مرز مشترک بیابد.
پس از پایان جنگ جهانی دوم، پیمان پاریس، حکمیت وین را باطل اعلام کرد و سرزمینهای از دست رفته را به چکسلواکی بازگرداند.