نظامیگری یا میلیتاریسم باور یا خواست یک دولت یا ملت به این است که یک حکومت باید توانمندی نظامی خود را قوی نگهدارد و از آن برای گسترش منافع یا ارزشهای ملی خود، استفادهٔ تهاجمی کند.[1] همچنین میتواند بهمعنای افتخار به ارتش و آرمانهای طبقهٔ نظامی و «نفوذ نیروهای مسلح در اداره یا سیاست دولت» باشد[2]
نظامیگری، رکن مهمی در ایدئولوژیهای توسعهطلبانه یا امپریالیستی بسیاری از ملتها در طول تاریخ بودهاست. برخی از دولت/ملتهایی که به نظامیگری متهم شدهاند:[نیازمند منبع]امپراتوری آشور باستان، دولتشهر اسپارت، امپراتوری هخامنشی امپراتوری روم، آزتکها، امپراتوری مغول، پادشاهی زولو، پادشاهی پروس، دودمانهای هابسبورگ/هابسبورگ-لورن، امپراتوری عثمانی، امپراتوری ژاپن، امپراتوری روسیه، شوروی، چین، کره شمالی، عربستان سعودی، اسرائیل، ایران، عراق بعثی، لیبی، آمریکا، آلمان نازی، امپراتوری ایتالیا در دوران بنیتو موسولینی، امپراتوری آلمان، امپراتوری بریتانیا و امپراتوری اول فرانسه.
جستارهای وابسته
منابع
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.