![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f8/Bundesarchiv_Bild_146-1975-102-14A%252C_Panzer_VI_%2528Tiger_II%252C_K%25C3%25B6nigstiger%2529.jpg/640px-Bundesarchiv_Bild_146-1975-102-14A%252C_Panzer_VI_%2528Tiger_II%252C_K%25C3%25B6nigstiger%2529.jpg&w=640&q=50)
نظامیگری
باور به اینکه یک حکومت باید توانمندی نظامی خود را قوی نگهدارد و از آن برای گسترش منافع و ارزشهای خود استفاده کند / From Wikipedia, the free encyclopedia
نظامیگری یا میلیتاریسم باور یا خواست یک دولت یا ملت به این است که یک حکومت باید توانمندی نظامی خود را قوی نگهدارد و از آن برای گسترش منافع یا ارزشهای ملی خود، استفادهٔ تهاجمی کند.[1] همچنین میتواند بهمعنای افتخار به ارتش و آرمانهای طبقهٔ نظامی و «نفوذ نیروهای مسلح در اداره یا سیاست دولت» باشد[2]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f8/Bundesarchiv_Bild_146-1975-102-14A%2C_Panzer_VI_%28Tiger_II%2C_K%C3%B6nigstiger%29.jpg/640px-Bundesarchiv_Bild_146-1975-102-14A%2C_Panzer_VI_%28Tiger_II%2C_K%C3%B6nigstiger%29.jpg)
نظامیگری، رکن مهمی در ایدئولوژیهای توسعهطلبانه یا امپریالیستی بسیاری از ملتها در طول تاریخ بودهاست. برخی از دولت/ملتهایی که به نظامیگری متهم شدهاند:[نیازمند منبع]امپراتوری آشور باستان، دولتشهر اسپارت، امپراتوری هخامنشی امپراتوری روم، آزتکها، امپراتوری مغول، پادشاهی زولو، پادشاهی پروس، دودمانهای هابسبورگ/هابسبورگ-لورن، امپراتوری عثمانی، امپراتوری ژاپن، امپراتوری روسیه، شوروی، چین، کره شمالی، عربستان سعودی، اسرائیل، ایران، عراق بعثی، لیبی، آمریکا، آلمان نازی، امپراتوری ایتالیا در دوران بنیتو موسولینی، امپراتوری آلمان، امپراتوری بریتانیا و امپراتوری اول فرانسه.