ضیافت / میراث (با نامِ پیشینِ میراث و ضیافت) کتابی است از بهرام بیضایی که در آن دو نمایشنامهٔ تکپردهایِ «ضیافت» و «میراث» چاپ شدهاست.[1]
نویسنده(ها) | بهرام بیضایی |
---|---|
کشور | تهران |
زبان | فارسی |
موضوع(ها) | نمایشنامه |
ناشر | انتشارات نگاه، روشنگران و مطالعاتِ زنان |
تاریخ نشر | ۱۳۵۵ |
متن
هر دو نمایشنامه در بهارِ ۱۳۴۶ نوشته شد.[2] میراث در کتاب نمایش[3] ویراستهٔ نادر ابراهیمی در ۱۳۴۶ چاپ شد و ضیافت در مجلّهٔ پیام نوین، سال نهم، شماره ۲، آذر ماهِ ۱۳۴۶. در سال ۱۳۵۵ این دو نمایشنامه در کتابی در انتشارات نگاه چاپ شد. شکل بازنگری شدهای از این هر دو نمایشنامه در جلد دوّم دیوان نمایش چاپ شدهاست. همین متن در دی ماه ۱۳۹۳ با هم در کتابی به نام ضیافت / میراث به وسیلهٔ انتشارات روشنگران و مطالعات زنان چاپ شدند. در این چاپ اخیر، بر خلاف چاپ انتشارات نگاه، ضیافت پیش از میراث آمدهاست.[4]
نخستین نمایش
هر دو نمایش در آذر ماه ۱۳۴۶ در تالار ۲۵ شهریور تهران به کارگردانی نویسنده همراه گروه هنر ملی اجرا شد؛ و اینجا بود که کارگردانی بیضایی نخستین بار بخت نمایش همگانیِ زنده یافت.[5]
بازیگران نمایش عبارت بودند از: مهین مهرک، حسین کسبیان، محمود دولتآبادی، جمشید لایق، جمشید مشایخی، سعید اویسی، محمد ابهری، عزتالله رمضانیفر، عنایتالله بخشی، بهمن مفید.[6]
واکنشها
نمایش اندکی پس از تاجگذاریِ محمّدرضا شاه پهلوی بود که کمتر از یک سال پس از مرگ مصدق در نیمه اسفند ۱۳۴۵، یعنی در آبان ۱۳۴۶ برگزار میشد؛ و این سبب واکنشهایی گاه تند شد. سعید سلطانپور و آربی اوانسیان به تلخی تمثیلی نمایش ضیافت خرده گرفتند و محمود دولتآبادی که بازیگر نقش کوچک آقا در میراث بود[6] از نمایش طرفداری کرد.[7]
پانویس
منابع
پیوند به بیرون
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.