مهندسی نرمافزار بر پایه مؤلفه
From Wikipedia, the free encyclopedia
مهندسی نرمافزار مبتنی بر مؤلفه (به انگلیسی: Component-based software engineering) با کوتهنوشت CBSE که به آن توسعه مبتنی بر مؤلفه (به انگلیسی: components-based development) با کوتهنوشت CBD نیز میگویند، شاخهای از مهندسی نرمافزار است که به بررسی ترتیب جداسازی و تشخیص پیکرپارها براساس ارتباط عملکرد گسترده آنها در محدوده موجود در سراسر یک سیستم نرمافزار میپردازد . این شیوه برای هر دو روش ساخت نرمافزار در کوتاه مدت و بلند مدت سودمند است و همینطور برای سازمانها یا موسساتی که بر روی آن سرمایهگذاری کردهاند.
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
پیکرپارها را برای ایجاد گرایش سرویسی (خدماتی) یا سرویسگرایی یا همان Service Orientation در سرتاسر مهندسی نرمافزار به عنوان بخشی از پلتفرم آغازین در نظر گرفته میشوند، به عنوان مثال سرویسهای وب (Web Service) و بهتازگی هم که معماری سرویس گرا یا Service-Oriented Architecture (بهطور اختصار به آن SOA نیز گفته میشود) که توسط آن یک پیکرپار به عنوان یک سرویس در نظر گرفته میشود و در نتیجه دارای ویژگیهای بیشتری و کاربریهای بهتری نسبت به یک پیکرپار پیدا میکند. پیکرپارها توانایی ایجاد یا استفاده از رویدادها (Events) را بر اساس معماری رویداد محور (Event-Driven Architecture، بهطور اختصار به آن EDA نیز گفته میشود) دارند.