مقیاس اصلاحشده شدت مرکالی
مقیاس لرزهای که برای اندازهگیری شدت و اثرات زمینلرزه بهکار میرود / From Wikipedia, the free encyclopedia
مقیاس اصلاحشده شدت مرکالی (Modified Mercalli intensity scale) که به اختصار MMI ،MM یا MCS نیز نامیده میشود؛ مقیاسی برای اندازهگیری تأثیرات و شدت خسارتهای زمینلرزه یا قدرت تخریب آن در یک نقطه مشخص است.[1][2] این مقیاس در نقطه مقابل مقیاسهای بزرگی لرزهای است که معمولاً برای زمینلرزه گزارش میشود.
مقیاسهای بزرگی لرزهای، نیرو یا قدرت ذاتی یک زمینلرزه که رویدادی در عمق زمین است را اندازهگیری میکنند و از بین مقیاسهای بزرگی، مقیاس "Mw" بهطور گسترده بهکار میرود. مقیاس مرکالی (MM) شدت لرزش را در هر مکان خاص بر روی سطح زمین اندازهگیری میکند. این مقیاس حاصل توسعه و اصلاح مقیاس شدت مرکالی است که توسط جوزپه مرکالی در سال ۱۹۰۲ ارائه شد و یک مقیاس شدت لرزهای است و برای اندازهگیری شدت لرزههای ناشی از زمینلرزه بهکار میرود.
از آنجا که لرزشهای تجربهشده در سطح ناشی از انرژی لرزهای آزادشده توسط یک زمینلرزه است، زمینلرزهها در میزان انتشار انرژی آنها به صورت امواج لرزهای تفاوت دارند. زمینلرزهها همچنین از نظر عمقی که در آن رخ میدهند، با هم متفاوت هستند. زمینلرزههای عمیقتر برهمکنش کمتری با سطح دارند، انرژی آنها در حجمی بزرگتر پخش میشود و مقدار انرژی که به سطح میرسد در یک منطقه بزرگتر پخش میشود. شدت لرزش زمین به صورت محلی است و معمولاً با فاصله گرفتن از رومرکز زمینلرزه کاهش مییابد، ولی این لرزش میتواند در حوضههای رسوبی و در انواع خاصی از خاکهای سست تقویت شود.
مقیاسهای شدت لرزهای، شدت زمینلرزه را بر پایه اثرات گزارششده توسط ناظران آموزشندیده، به صورت تجربی دستهبندی میکنند و برای اثراتی که ممکن است در یک منطقه خاص مشاهده شود، سازگار شدهاند. این مقیاسها بهدلیل عدم نیاز به اندازهگیریهای ابزاری، برای تخمین بزرگی و مکان زمینلرزههای تاریخی (پیشاابزاری) مفید هستند. بهطور کلی بیشترین شدت مربوط به ناحیه رومرکزی است و درجه و گستره آنها (که احتمالاً با آگاهی از شرایط زمینشناسی محلی تقویت شده است) را میتوان با سایر زمینلرزههای محلی برای تخمین بزرگی مقایسه کرد.