مفسر (رایانش)
یک برنامهٔ رایانهای است که دستورهای نوشتهشده در یک زبان برنامهنویسی را اجرا میکند / From Wikipedia, the free encyclopedia
یک مُفَسِر،[1][2] یا تَفسیر کننده (به انگلیسی: Interpreter) در علوم رایانه، یک برنامهٔ رایانهای است که دستورهای نوشته شده در یک زبان برنامه نویسی را اجرا میکند. با وجود اینکه تفسیر کردن و ترجمه کردن،[3] دو وسیلهٔ اصلی هستند که از طریق آنها زبانهای برنامهنویسی اجرا میشوند، دو مقولهٔ کاملاً مجزا نیستند. یکی از دلایل این است که اغلب سیستمهای مفسر برخی از کارهای ترجمه را انجام میدهند. یک مفسر میتواند برنامهای باشد که:
- تجزیهکننده مستقیماً کد منبع[4] را اجرا میکند.
- کد منبع را به یک رابط میانجی مناسب[5] (کد) تبدیل میکند و بلافاصله آن را اجرا میکند.
- از آن کمک گرفته میشود تا کدهای آماده به اجرایی که توسط مترجم که قسمتی از سیستم مفسر است ساختهشده را اجرا کند.
پرل،[6] پایتون،[7] روبی[8]، متلب[9] و پی اچ پی جزو زبانهای برنامهنویسی، از نوع ۲ هستند، در حالی که پاسکال[10] و ماشین مجازی جاوا[11] نوع ۳ هستند. برنامههای نوشته شده با جاوا از قبل ترجمه شده و به عنوان کدهای مستقل از ماشین، ذخیره میشوند و بعد در زمان اجرا[12] توسط یک مفسر (ماشین مجازی) اجرا میشوند. برخی سیستمها، مانند اسمال تاک[13] و غیره ممکن است ترکیبی از نوع ۲ و ۳ باشند. لفظهای زبان مفسر و زبان مترجم صرفاً به این معنا هستند که اساس پیادهسازی یک زبان برنامهنویسی یک مفسر است یا یک مترجم؛ یک زبان سطح بالا زبانی است که مستقل از پیادهسازی مشخصی است.