موزائیک
From Wikipedia, the free encyclopedia
موزائیک در فارسی به معنی کفپوشی است متراکم، در حقیقت یک جور بتن، که تراکم خود را یا از طریق فشار پرسی (موزائیک پرسی) یا از طریق لرزش (موزائیک ویبرهای) به دست میآورد و از ماسه، سیمان، سنگدانه، پودر سنگ و آب در ابعاد و طرحهای گوناگون تولید میشود. این واژه هرچند از زبانهای غربی وارد فارسی شده (Mosaic) اما معنی آن در فارسی با کاربرد آن در زبانهای اروپایی که در معنی معرقکاری است فرق دارد.
موزائیک بر اساس کاربرد آن به دو دسته موزائیک بیرونی و موزائیک داخلی تقسیم می شود. موزائیکها با توجه به روش تولید و ساختمان تشکیلشده آنها به دو دسته پرسی و ویبره از سویی، و دو دسته تکلایه و دولایه تقسیمبندی میگردند.