میرزا محمود وصال
From Wikipedia, the free encyclopedia
محمود شیرازی (۱۲۳۴–۱۲۷۴ه. ق/۱۸۱۹–۱۸۵۸م) معروف به میرزا محمود وصال و محمود حکیم فرزند میرزا کوچک وصال (وصال شیرازی)، خوشنویس، طبیب و شاعر ایرانی در قرن سیزدهم بود. او از مشاهیر شهر شیراز[1] به شمار میرود. افزون بر پدر، پنج برادر او نیز از خوشنویسان و شاعران صاحبنام سده سیزدهم هجری هستند. میرزا محمود حکیم در خوشنویسی خط نستعلیق صاحبنام است.[2] او متخلص به «حکیم» بود و از او دیوان شعری باقی است.[1]