محاصره و فتح بغداد (۱۹۷ هجری)
From Wikipedia, the free encyclopedia
محاصره و فتح بغداد، نتیجهٔ درگیری و خصومتی بود که پس از مرگ هارونالرشید و بر سر جانشینی وی، میان فرزندانش، امین و مأمون، پدید آمد. بر اثر سلسله درگیری و کشمکشهای سیاسی و در ادامه نظامی، که میان دو وارث هارونالرشید در سالهای ۱۹۴ هجری تا ۱۹۷ هجری رخ داد و شکستهای پیاپی امین را به همراه داشت، بغداد، مرکز خلافت، در سال ۱۹۷ هجری به محاصرهٔ قوای مأمون به فرماندهی طاهر بن حسین و هرثمه بن اعین درآمد. این شهر پس از مقاومتی حدوداً چهاردهماهه و برجا ماندن تلفات سنگین از طرفین درگیری، در سال ۱۹۸ هجری سقوط کرد و مدتی بعد با قتل امین، این نبرد پایان یافت.
اطلاعات اجمالی محاصرهٔ بغداد, تاریخ ...
محاصرهٔ بغداد | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از فتنه چهارم | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
لشکریان مأمون | لشکریان امین | ||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
طاهر بن حسین هرثمه بن اعین زهیر بن المسیب | نامشخص | ||||||
قوا | |||||||
نامشخص | نامشخص | ||||||
تلفات و خسارات | |||||||
سنگین | سنگین |
بستن