ما
From Wikipedia, the free encyclopedia
این مقاله دربارهٔ ضمیر شخصی «ما» در زبان فارسی است. برای دیگر کاربردها،، ما (ابهامزدایی) و We را ببینید. برای معادل این ضمیر در زبان انگلیسی، ضمیر شخصی اول شخص جمع در زبان انگلیسی را ببینید.
در زبان فارسی، ما ضمیر شخصی منفصل برای اول شخص جمع (متکلم معالغیر) است. البته گاهی نیز در نقش مفرد و به جای ضمیر من - به قصد افادهٔ تعظیم و تفخیم - به کار میرود.
![]() | این مقاله شامل فهرستی از منابع، کتب مرتبط یا پیوندهای بیرونی است، اما بهدلیل فقدان یادکردهای درونخطی، منابع آن همچنان مبهم هستند. (فوریه ۲۰۲۳) |
واژهٔ «ما» به هر دو صورت جمع و مفرد در متون فارسی آمدهاست.
ما ترکیبی از ضمایر استعاری من و تو ست و در حالت جمع میتواند نشانهای از اجماع دو جمع باشد که در بخشهایی با هم ترکیب و هممعنی شدهاند، بهطوریکه در حالت مای ترکیب شده، دیگر نشانهای از من و تو در مای جدید دیده نمیشود.
امروزه به شکل «ماها»، و در قدیم به شکل «مایان» جمع بسته میشد.