قانون تجارت ایران
From Wikipedia, the free encyclopedia
«قانون تجارت» به اینجا تغییرمسیر دارد. برای قانون شراکت، حقوق شرکا را ببینید.
قانون تجارت (بازرگانی) ایران مهمترین مجموعه مدون قوانین مربوط به امور بازرگانی در ایران است که اساس حقوق بازرگانی در ایران را تشکیل میدهد.[1] این قانون در سیزدهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۱۱ (۳ می ۱۹۳۲)در ششصد ماده توسط مجلس شورای ملی تصویب شد. این قانون بر مبنای قانون بازرگانی ۱۸۰۷ فرانسه (معروف به کد ناپلئون) تهیه و تنظیم شده است و قریب به اتفاق حقوقدانان ایرانی قانون مذکور را ناکافی و بیش از اندازه ناقص و مبهم میدانند.[2][3][4]
بهجز در مورد شرکتهای سهامی (که مقررات لایحه اصلاحی سال ۱۳۴۷ مجراست) و برخی مقررات مربوط به دلالی و ورشکستگی بقیه مقررات این قانون به قوت خود باقی است.