قاسم بن ابراهیم الرسی
From Wikipedia, the free encyclopedia
قاسم الرسی بن ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن حسن بن حسن بن علی (متولد ۱۶۹ هجری - متوفی ۲۴۶ هجری/۸۶۰ میلادی) فقیه، متکلم و امام شیعه زیدی بود.[1] وی بزرگترین متکلم و نظریهپرداز کلام و فقه زیدیه است.[2] رسی که در کوهستانی در حومه مدینه به نام رس میزیست[3] با جمعی از هوادارانش مذهب زیدیه را در غرب طبرستان، منطقه رویان، کلار، و چالوس پراکند.[4] الرد علی الرافضة و الرد علی الروافض من اهل الغلو که از آثار منسوب به اوست از اولین آثاری ست که زیدیه در آن ضمن تدوین آراء کلامی- فقهی و تفسیری خود با مبانی کلامی جدید در نقد امامیه نوشتهاند.[5][6]