فیلم سهبعدی
From Wikipedia, the free encyclopedia
فیلم سهبعدی یک نوع سینمای پویا می باشد که با خطای دید عمیق بر درک بصری تأثیر میگذارد که شامل تصویر برداری سهبعدی با تصویربرداری دو دوربین به منظور شبیهسازی نوع و جهت دید انسانی با کمک دو لنز چشمی به وجود میآید. این نوع تصویربرداری با دو دوربین با کمک کامپیوتر نیز ایجاد میشود و با کمک جلوههای ویژه مخصوص سختافزاری یا چشم افزاری خطای دید سطح و عمق یا دوری و نزدیکی در تصاویر قابل رویت میشود.
این مقاله به دلیل برخی لینکهای نامعتبر نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
فیلم سهبعدی از سال ۱۹۱۵ تا ۲۰۱۰ میلادی وجود داشته اما تا حد زیادی به دلیل هزینههای فراوان و زمان تولید طولانی به فراموشی سپرده شده بود اما بعد از وقفهای کوتاه در ۱۹۹۰ توسط شرکتهای آی مکس و دیزنی تا حدی به این سینما پرداخته شد و در فاصلهٔ سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۹ موفقیتهای بیشتری کسب کردند و این اتفاق بزرگ ساخت فیلمهای سهبعدی با موفقیتهای بزرگتر را رقم زد و این موفقیت باری دیگر در دسامبر ۲۰۰۹ با آواتار(جیمز کامرون) به اوج خود رسید.
تصاویر برجسته اولین روش نمایش و ارائهٔ بصری بوده که با کمک دوربین و عینکهای برجسته نما در بین عموم مردم رواج پیدا کرد اما نه به منظور سینمایی بلکه برای استفاده از کتابهای مصور سهبعدی و تک تصاویر تزئینی.