فهرست فرمانروایان انگلستان
فهرست پادشاهان انگلیسی تا سال ۱۷۰۷ / From Wikipedia, the free encyclopedia
فرمانروایان انگلستان به صورت سنتی از انگلوساکسونهای انگلستان و اسکاتلند در زمان آلفرد بزرگ آغاز و در زمان اتلستن (نوه آلفرد بزرگ)؛ این پادشاهی به صورتی گستردهتر شکوفا شد[1] آلفرد بزرگ پسر اتلولف (پادشاه وسکس) پس از مغلوب ساختن دانمارکیها، دودمان وسکس را به عنوان قدرتمندترین و پرنفوذترین خاندان انگلستان آن زمان مطرح کرد و سبب یکپارچگی بیشتر انگلوساکسونها در آن زمان شد که این یکپارچگی در زمان نوهاش، اتلستن، بیشتر شد.
این مقاله دقیق، کامل و صحیح ترجمه نشده و نیازمند ترجمه به فارسی است. کل یا بخشی از این مقاله به زبانی بهجز زبان فارسی نوشته شدهاست. اگر مقصود ارائهٔ مقاله برای مخاطبان آن زبان است، باید در نسخهای از ویکیپدیا به همان زبان نوشته شود (فهرست ویکیپدیاها را ببینید). در غیر این صورت، خواهشمند است ترجمهٔ این مقاله را با توجه به متن اصلی و با رعایت سیاست ویرایش، دستور خط فارسی و برابر سازی به زبان فارسی بهبود دهید و سپس این الگو را از بالای صفحه بردارید. همچنین برای بحثهای مرتبط، مدخل این مقاله در فهرست صفحههای نیازمند ترجمه به فارسی را ببینید. اگر این مقاله به زبان فارسی بازنویسی نشود، تا دو هفتهٔ دیگر نامزد حذف میشود و/یا به نسخهٔ زبانی مرتبط ویکیپدیا منتقل خواهد شد. اگر شما اخیراً این مقاله را بهعنوان صفحهٔ نیازمند ترجمه برچسب زدهاید، لطفاً عبارت {{جا:هبک-ترجمه به فارسی|1=فهرست فرمانروایان انگلستان}} ~~~~ را نیز در صفحهٔ بحث نگارنده قرار دهید. |
یکی دیگر از رویدادهای برجسته دوران پادشاهی انگلستان؛ حمله نورمنها به انگلستان در سال ۱۰۶۶ میلادی به رهبری دوک نورماندی، ویلیام فاتح، به انگلستان و شکست انگلوساکسونها و به قدرت رساندن خاندان نورماندی در این کشور بود.
واپسین پادشاه انگلستان ملکه آن بود که در زمان سلطنت او در یکم ماه مه سال ۱۷۰۷ میلادی، طی تصویب و امضای قانون اتحاد موسوم به قانون اتحاد ۱۷۰۷ و پیمان اتحاد انگلستان و اسکاتلند، پادشاهیهای انگلستان و اسکاتلند بر مبنای قانون مذکور به صورت یکپارچه با یکدیگر ادغام گشتند و پادشاهی بریتانیای کبیر را تشکیل دادند[2]