سیاستمدار، اقتصاددان، نویسنده، و فیلسوف فرانسوی From Wikipedia, the free encyclopedia
کلود فردریک باستیا (فرانسوی: [klod fʁedeʁik bastja] (به فرانسوی: Claude Frédéric Bastiat); ۳۰ ژوئن ۱۸۰۱[1] – ۲۴ دسامبر ۱۸۵۰) نظریهپرداز لیبرال کلاسیک، اقتصاددان سیاسی فرانسوی و عضو مجمع فرانسه بود. او به خاطر توسعه دادن مفهوم اقتصادی هزینه فرصت سرشناس است.
این مقاله دقیق، کامل و صحیح ترجمه نشده و نیازمند ترجمه به فارسی است. کل یا بخشی از این مقاله به زبانی بهجز زبان فارسی نوشته شدهاست. اگر مقصود ارائهٔ مقاله برای مخاطبان آن زبان است، باید در نسخهای از ویکیپدیا به همان زبان نوشته شود (فهرست ویکیپدیاها را ببینید). در غیر این صورت، خواهشمند است ترجمهٔ این مقاله را با توجه به متن اصلی و با رعایت سیاست ویرایش، دستور خط فارسی و برابر سازی به زبان فارسی بهبود دهید و سپس این الگو را از بالای صفحه بردارید. همچنین برای بحثهای مرتبط، مدخل این مقاله در فهرست صفحههای نیازمند ترجمه به فارسی را ببینید. اگر این مقاله به زبان فارسی بازنویسی نشود، تا دو هفتهٔ دیگر نامزد حذف میشود و/یا به نسخهٔ زبانی مرتبط ویکیپدیا منتقل خواهد شد. اگر شما اخیراً این مقاله را بهعنوان صفحهٔ نیازمند ترجمه برچسب زدهاید، لطفاً عبارت {{جا:هبک-ترجمه به فارسی|1=فردریک باستیا}} ~~~~ را نیز در صفحهٔ بحث نگارنده قرار دهید. |
فردریک باستیا Frédéric Bastiat | |
---|---|
زادهٔ | ۳۰ ژوئن ۱۸۰۱ |
درگذشت | ۲۴ دسامبر ۱۸۵۰ (۴۹ سال) |
ملیت | فرانسوی |
فعالیت دانشگاهی | |
مکتب یا سنت | لیبرالیسم کلاسیک |
تأثیرگذاران | ریچارد کوبدن, آدام اسمیت, جان لاک |
فردریک باستیا در سال ۱۸۰۱ در شهر بایون «Bayonne» به دنیا آمد.
باستیا در ده سالگی یتیم شد و پدربزرگ و مادربزرگ پدریاش او را بزرگ کردند و آموزش دادند. در هفدهسالگی مدرسه را برای کار در بنگاه صادراتی خانوادگیشان در شهر بایون ترک کرد و آن جا بود که با مشاهده انبارهای تعطیلشده، جمعیت رو به کاهش و افزایش فقر و بیکاری پدیدآمده به میانجی محدودیتهای تجاری، پلیدیها و شرارتهای نهفته در حمایتگرایی را بیواسطه آموخت. پدربزرگش که درگذشت، ملک خانوادگیشان در مورگون به باستیای بیست و پنج ساله به ارث رسید و به این ترتیب توانست برای بیست سال بعد، همچون دانشمند و کشاورزی اصیلزاده و متشخص زندگی کند. باستیا افرادی را برای کار در این مزرعه خانوادگی استخدام کرد تا بتواند بر دلمشغولیهای فکریاش تمرکز کند. مشتاقانه و با حرص کتاب میخواند و تقریباً درباره همه گونههای ادبیات با دوستانش گفتگو و مجادله میکرد.[2] او بیشتر اوقات خود را به کار کشاورزی صرف داشت. باستیا به عضویت انجمن ایالتی و نمایندگی مجلس موسسان فرانسه نیز درآمد، اما به دلیل بیماری بخش کوتاهی از زندگی خود را به فعالیتهای سیاسی سپری کرد و در پنجاه و چهار سالگی از دنیا رفت.[3]
کلود فردریک باستیا از مالکیت خصوصی، بازار آزاد و دولت محدود هواخواهی میکرد. وی معتقد است:[4]
«اگر کالاها از مرزها عبور نکنند سربازان عبور خواهند کرد.»
بنمایه اصلی و بنیادین نوشتههای باستیا این بوده که تا وقتی کارکرد دولت به حفظ جان، آزادی و مالکیت شهروندان در برابر دزدی یا هجوم دیگران محدود شود، بازار آزاد ذاتاً سرچشمهای برای «همسازی اقتصادی» میان افراد خواهد بود. از نگاه باستیا اجبار دولتی تنها هنگامی پذیرفتنی است که پشتیبان «امنیت فرد، آزادی و حقوق مالکیت باشد و سایه عدالت را بر سر همه بگستراند».
باستیا بر کارکرد بازار آزاد در هماهنگسازی برنامهها - درونمایهای بنیادین در مکتب اتریش- پا میفشرد، چون اندیشهاش از برخی نوشتههای آدام اسمیت و اقتصاددان بزرگ فرانسوی طرفدار بازار آزاد همچون ژانباتیست سه، فرانسوا کنه، دستو دوتراسی، شارل کنت، ریشار کانتیون (که در ایرلند زاده شد و در فرانسه سکنی گزید) و آنه رابرت ژاک تورگو تأثیر گرفته بود. این اقتصاددانان فرانسوی در میان پیشگامان مکتب جدید اتریشی بودند و نخستین بار مفاهیمی چون بازار به مثابه فرایندی پویا و رقابتی، تکامل پول در بازار آزاد، نظریه ارزش ذهنی، قوانین مطلوبیت و بازدهی نهایی نزولی، نظریه تعیین قیمت منابع بر پایه تولید نهایی و بیهودگی کنترل قیمتها بهطور خاص و دخالتگرایی اقتصادی دولت بهطور کلی را پرورش دادند.[2]
دیدگاه باستیا در باب مالکیت از نظریات اقتصادی او در زمینه ارزش و ترقی تأثیر میپذیرد. از دید او نفع شخصی و امکان تصاحب و تملک محصول کار و کوشش بهترین مشوق و محرک انسان در تلاش معاش است. ولی با پیشرفت انسان از آنجا که حیطه فواید رایگان تنگتر میشود، امکانات تملک نیز کاهش مییابد. البته امکانات مالکیت در برخی از فعالیتهای انسان از بین میرود و در برخی دیگر، انتقال مییابد. فقط زمانی مالکیت از جامعه بشری رخت بر میبندد که همه چیز برای همه کس به اندازه زیاد وجود داشته باشد و دیگر کسی برای به دست آوردن نیازمندیهای خود مجبور به کار و کوشش نباشد و انسان به مقامی عالی و خدایی برسد.[3]
فردریک باستیا همچنین تلاش زیادی کرد تا پارلمان فرانسه حق آزادی کارگران برای امتناع از کار کردن در شرایط نامناسب را به رسمیت بشناسد. او با صدای بلند اجبار قانونی برای وادار کردن کارگران به کار کردن با دستمزدهای پایین و شرایط تحمیلی را به عنوان بردهداری افشا کرد و راه را برای قانونی کردن حق اعتصاب کارگران در سالهای بعد هموار ساخت.[5]
باستیا معتقد است که هنگامی که فقط منفعتِ تولیدکننده مورد توجه قرار گیر که متأسفانه اغلب چنین است، نمیتوان از حرکتهایِ خلافِ منافعِ عمومی جلوگیری کرد چرا که تولیدکننده خواهانِ مضاعف شدن موانع، نیازها، و زحمات است.[6]
وقتی دزدی و چپاول به مرام گروهی از افراد یک جامعه تبدیل میشود این عمل به زودی باعث ایجاد نوعی سیستم حقوقی شده که در آن دزدها محقند و کدهای اخلاقی هم آنها را ستایش میکنند.[7]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.