عضدالدوله شیرزاد
From Wikipedia, the free encyclopedia
عضدالدوله شیرزاد، معروف به شیرزاد (شیرزاد) سلطان امپراتوری غزنوی از ۱۱۱۵ تا ۱۱۱۶ میلادی بود. شیرزاد پسر مسعود سوم (ح. ۱۰۹۹–۱۱۱۵) بود و در زمان پادشاهی پدرش در هندوستان فرماندار بود. قائم مقام شیرزاد قیوم الملک نظام الدین بود. شیرزاد در دوران فرمانداری خود با شاعر ایرانی مسعود سعد سلمان که اخیراً از زندان نای آزاد شده بود، روابط بسیار نزدیکی داشت. مسعود سعد سلمان در یکی از اشعار خود از امیر کیکاووس در دربار شیرزاد در شهر لاهور یاد می کند که احتمالاً حاکم زیاری و نویسنده قابوس نامه بوده است. احتمالاً در زمان به سلطنت رسیدن او بود که شیرزاد لقب کمال الدوله را بدست آورد. او یک سال حکومت کرد تا اینکه در فوریه ۱۱۱۶ توسط برادرش ارسلان شاه سرنگون شد. شیرزاد به سرزمین های خزر گریخت و در آنجا به اسپهبد حاکم از خاندان محلی باوندیان طبرستان پناه گرفت. شیرزاد با کمک اسپهبد در ماه آوریل تا می به زیارت مکه رفت. پس از بازگشت، شیرزاد تلاش کرد تا تاج و تخت را از برادرش پس بگیرد، اما توسط برادرش کشته شد. هیچ سکه ای از شیرزاد در دست نیست، و این نشان می دهد که وی آنقدر حکومت نکرده است که سکه ای ضرب شده باشد البته ممکن است هنوز سکه ای از او پیدا نشده باشد.
عضدالدوله شیرزاد | |||||
---|---|---|---|---|---|
غزنویان | |||||
سلطان of the غزنویان | |||||
سلطنت | مارس ۱۱۱۵ – فوریه ۱۱۱۶ | ||||
پیشین | مسعود بن ابراهیم | ||||
جانشین | ارسلانشاه غزنوی | ||||
زاده | ? غزنویان | ||||
درگذشته | ح. ۱۱۱۶ امپراتوری غزنوی | ||||
| |||||
دودمان | غزنویان | ||||
پدر | مسعود بن ابراهیم |