![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d3/Leighton-God_Speed%2521.jpg/640px-Leighton-God_Speed%2521.jpg&w=640&q=50)
عشق شهسوارانه
رویکردی به عشق در ادبیات اروپای قرون وسطی که بر نجابت و شوالیهگری تاکید داشت / From Wikipedia, the free encyclopedia
عشق شهسوارانه (به انگلیسی: Courtly love یا fine amor)، رویکردی به عشق در ادبیات اروپای قرون وسطی بود که بر نجابت و شوالیهگری تأکید داشت. ادبیات آن دوران پر از داستانهای شوالیههایی بود که به خاطر عشق شهسوارانهٔ خود به ماجراجوییها و انجام کارهای مختلفی دست میزدند تا به بانوی خود خدمت کنند. این گونه از عشق تنها گونهای از داستان بود که برای سرگرم کردن طبقه اشراف ساخته و پرداخته میشد اما به مرور زمان این نگاه به عشق تغییراتی کرد و بازهٔ گستردهتری از مخاطبان را به خود علاقهمند کرد.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d3/Leighton-God_Speed%21.jpg/640px-Leighton-God_Speed%21.jpg)
عشق شهسوارانه در پایان سده یازدهم میلادی در میان طبقهٔ اشراف و نجیبزادگان ناحیه آکیتن، پروانس، شامپانی، بورگوندی، نورمنهای جنوب ایتالیا شروع شد. عشق شهسوارانه چیزی میانهٔ احساسات شهوانی و دستآوردهای معنوی بود که اگرچه در ابتدا به صورت عشقی شهوانی به نظر میرسد اما در انتها به اعتلای معنوی و انسانی فرد میانجامد.
اصطلاح عشق شهسوارانه ابتدا در سال ۱۸۸۳ بدست گاستون پاریس بکار رفت و بارها با تعاریف و کاربردهای متفاوت مورد استفاده قرار گرفت تا اینکه در سدهٔ نوزدهم میلادی با پدید آمدن ادبیات رومانتیک مورد بیتفاوتی قرار گرفت. سرچشمهٔ آن، تفسیرها و نیز تأثیرات آن هنوز مورد بحث است.