شیخالاسلام
From Wikipedia, the free encyclopedia
برای دیگر کاربردها، شیخالاسلام (ابهامزدایی) را ببینید.
شیخالاسلام لقبی است که در نیمهٔ دوم قرن چهارم هجری بر علما و شیوخ متصوفه داده میشد و در اوائل عهد ممالیک در مصر و شام از القاب تشریفاتی بود نه از القاب رسمی اما پس از آنکه در قرن ۱۵ میلادی این لقب بر مفتی اعظم عثمانی گفته شد ارج و منزلتی یافت و جنبهٔ رسمی پیدا نمود، و در قرن هفتم هجری این لقب بر مفتیان متنفذ نیز گفته میشد و در ایران بزمان صفویان به کسانی که در رأس قوهٔ قضائیه (حاکم شرع) قرار داشتند و از طرف صدراعظم منصوب میشدهاند گفته میشد.[1]