برنامهنویسی شیءگرا
یک شیوهٔ برنامهنویسی است، که ساختار یا بلوک اصلی اجزای آن، شیها میباشند / From Wikipedia, the free encyclopedia
برنامهنویسی شیءگرا[1] (به انگلیسی: Object-Oriented Programming) (بهاختصار: OOP) یک شیوهٔ برنامهنویسی است که ساختار یا بلوک اصلی اجزای آن اشیاء میباشند. در این شیوه برنامهنویسی، برنامه به شیء گرایش پیدا میکند، به این معنا که دادهها و توابعی که بر روی این دادهها عمل میکنند، تا حد امکان در قالبی به نام شیء و در کنار یکدیگر قرار گرفته، جمعبندی شده و یک واحد (یا یک شیء) را تشکیل میدهند و نسبت به محیط بیرونِ خود، کپسوله میشوند. از این طریق، توابع خارج از آن شیء، امکان ایجاد تغییر در دادههای درون شیء را نخواهند داشت.[2]
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای مورد استفاده در ویکیپدیا نیست. |